| کد | bk-173 |
|---|---|
| نوع | کاغذی |
| عنوان | آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی: با تاکید بر آموزش و پرورش نابینایان در کانادا |
| نویسنده | عذرا دبیری‌اصفهانی |
| نویسنده | طیبه زندی‌پور |
| ناشر | آییژ (تهران) |
| سال انتشار | 1385شمسی |
| نوبت چاپ | 1 |
| تعداد جلد | 1 |
| تعداد صفحه | 142 |
| زبان | فارسی |
| قطع | وزیری |
| موضوعات | کودکان معلول - آموزش و پرورش ، کودکان معلول- کانادا - آموزش و پرورش ، آموزشهای ویژه |
| نمایه | در این کتاب؛ نظام آموزش و پرورش استثنایی در کانادا به ویژه برای نابینایان و کم‌بینایان معرفی شده است بر این اساس در بخش نخست کتاب، آموزش و پرورش استثنایی در کانادا بررسی شده است. سپس در بخش دوم، آموزش و پرورش نابینایان و کم‌بینایان به طور ویژه تشریح گردیده است. در بخش سوم، خدمات راهنمایی و مشاوره‌ی تحصیلی شغلی و آن‌چه نابینایان کانادا، از آن بهره‌مند شوند مطرح شده است. مرور موانع اشتغال و عناوین شاغلین نابینایی 75 کشور از 135 کشور عضو اتحادیه‌ی نابینایان از دیگر مباحث این بخش است و در بخش چهارم سازمان‌ها، انجمن‌ها، موسسات، اتحادیه‌ها، نهادها، شوراها و دیگر مراکز خدمات‌رسانی کانادا به نابینایان همراه با ذکر هدف‌ها و خدمات آنها معرفی شده است. |
| کد دیویی | 371.92 |
| چکیده |
کانادا از جمله کشورهایی است که در زمینه معلولین پیشرفت‌های خوبی داشته است. معلولین در این کشور از رفاه، معیشت و اشتغال و دیگر امور خوبی برخوردار هستند. دولت این کشور با سپردن امور معلولین به نهادها و تشکل‌های مردمی و نظارت درست بر آنها توانسته بسیاری از کارهای معلولین را ساماندهی کند. در کانادا چند تشکل مهم معلولیتی هست که عبارت‌اند از: ـ موسسه ملی نابینایان کانادا ـ شورای نابینایان کانادا ـ اتحادیه جهانی نابینایان: زنان نابینا ـ اتحادیه جهانی نابینایان: سالمندان نابینا ـ اتحادیه آموزشهای استثنایی ـ انجمن ملی کانادایی نابینایان و ناشنوایان ـ اتحادیه کانادایی بریل درباره هر یک از تشکل‌های مزبور مقاله‌ای در این بانک هست و برای توضیح بیشتر به آن مقالات مراجعه شود. کتابی هم به زبان فارسی با مشخصات زیر درباره وضعیت معلولین به ویژه نابینایان منتشر شده است: آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی: با تأکید آموزش و پرورش نابینایان در کانادا، عذرا دبیری اصفهانی و طیبه زندی‌پور، نشر آییژ، 1385، 152ص. موسسه ملی نابینایان کانادا[1] مهمترین و اصلی‌ترین گروهی که در کانادا حامی نابینایان و افراد مبتلا به انواع آسیب‌های بینایی به شمار می‌رود، موسسه ملی نابینایان کانادا است که از سال 1918م ارائه خدمات خود را به نابینایان آغاز کرد. کلنل ادوین بیکر[2]، دکتر شرمن سویفت[3] و پنج تن دیگر، این موسسه را تأسیس کردند. در همین ایام، کتابخانه‌ای[4] برای ارائه خدمات کتابخانه‌ای و انتشاراتی به این نهاد پیوست. هدف از برپایی این موسسه، در حقیقت پاسخگویی به نیازهای نابینایان جنگ جهانی اول بود. در ده‌های 1950 و 1960، با پیشرفت‌های تکنولوژیکی، این نهاد دست به تأسیس مرکزی به منظور مشاوره و راهنمایی حرفه‌ای زد. این مرکز، برنامه‌های زنده‌ای برای برنامه‌ریزی حرفه‌ای و آموزشهای شغلی ارائه نمودند. در حال حاضر، این مرکز، دارای 9 دفتر یا مرکز استانی است که خدماتی در زمینه آموزشهای اجتماعی، کاریابی و زندگی مستقل بدون نیاز به یاری دیگران ارائه می‌دهند. این مراکز خدمات مختلفی را در سراسر کانادا به نابینایان، کم‌بینایان، والدین، مربیان، متخصصان رشته آموزش نابینایان و کم‌بینایان، پژوهشگران و دیگر افراد علاقه‌مند به مسائل نابینایان و کم‌بینایان، ارائه می‌نمایند. این خدمات عبارتند از: ـ مشاوره و راهنمایی مراجعه‌کنندگان به مراکز ذیربط؛ ـ توانبخشی شغلی؛ ـ آموزش مهارت‌های جابه‌جایی و جهت‌یابی؛ ـ توانبخشی دیداری برای افزایش میزان دید کم‌بینایان؛ مشاوره‌های شغلی؛ ـ کمک‌های تکنیکی؛ ـ خدمات کتابخانه‌ای. اکنون هر یک از این بخش‌ها را به اجمال توضیح می‌دهیم. مشاوره و ارجاع: مشکلات جسمانی در ارتباط با نابینایی و ناشنوایی، کاملاً آشکار و مشخص است، اما تنگنای بزرگتر مسائل روانی، سازگاری فرد با محیط و پذیرش معلولیت است که معلول را نیازمند به آموزشهای لازم در این زمینه می‌سازد. خدمات مشاوره‌ای و ارجاع، یکی از خدماتی است که این مرکز به معلولان و خانواده‌های آنان ارائه می‌نماید. در این زمینه مشاوران کار آزموده این مرکز، آموزشهای لازم را از طریق مشاوره‌های خصوصی و کلاس‌های گروهی به آنان و خانواده ایشان ارائه می‌دهند. از طریق این آموزش‌ها، معلول و اطرافیان او بهتر خواهند توانست با مسائل عاطفی و روانی از دست دادن بینایی، خود را سازگار نمایند. خدمات مشاوره‌ای و ارجاعی عبارتند از مشاوره‌های خصوصی با معلولان، مشاوره با خانواده آنان؛ جلب حمایت‌های گروهی سایر نابینایان از فرد نابینایی که تازه به مرکز مراجعه کرده است؛ ارجاع فرد نابینا به نهادها و سازمان‌های خارج از مرکز و سرانجام، تشویق فرد نابینا به استفاده از سایر خدمات این مرکز. آموزش توانبخشی[5]: این مرکز، جهت آموزشهای لازم در زمینه فعالیت‌های روزمره زندگی برای افراد نابینا و کم‌بینا، کلاس‌هایی دایر می‌کند. هدف از این آموزش‌ها، ارتقای استقلال فردی نابینایان و کم‌بینایان در انجام وظایف و کارهای روزانه است. این کلاس‌ها و آموزش‌ها که به صورت فردی و گروهی برگزار می‌شود، در زمینه‌های مشروحه زیر، فراگیر نابینا و کم‌بینا را آماده برای رویارویی با زندگی روزمره می‌نماید: ـ مهارت‌های ارتباطی: آموزش بریل، نوشتن، تایپ کردن، ضبط صدا و…؛ ـ ساماندهی کارهای شخصی: رعایت نظافت، بهداشت، سلامت عمومی، مهارت در لباس پوشیدن و نگهداری از آنها، انجام کارهای بانکی و غیره؛ ـ نگهداری و مراقبت از خانه: آشپزی، نظافت خانه، حراست از خانه و وسایل آن؛ ـ مهارت‌های جهت‌یابی: جابه‌جایی در درون خانه؛ ـ فعالیت‌های تفریحی: آموزش سرگرمی‌های مختلف در داخل خانه. آموزش جهت‌یابی و جابه‌جایی:[6] هدف اصلی این برنامه، آموزش رفت و آمد مستقل به نابینایان و کم‌بینایان است تا آنان بتوانند پس از گذراندن این دوره، با سلامت کامل از محلی به محل دیگر آمد و شد کنند و اعتماد به نفس و حس استقلال در ایشان تقویت شود. این آموزش‌ها شامل موارد زیر است: ـ آموزش انفرادی: برای بالا بردن مهارت‌های رفت و آمد مستقل فراگیر از مبدأ به مقصد؛ ـ آموزش تکنیک‌های استفاده از عصای سفید؛ ـ آموزش چگونگی حرکت از مبدأ به مقصد با کمک یک فرد بینا؛ ـ آموزش ترسیم نقشه‌های ذهنی توسط فراگیر و استفاده از سایر حواس برای حرکت از محلی به محل دیگر؛ ـ توانبخشی دیداری[7] جهت افزایش میزان دید کم‌بینایان. متخصصان بهداشت چشم در این مرکز، به افراد کم‌بینا کمک می‌کنند تا به طور صحیح از باقیمانده دید خود استفاده کنند و در صورت امکان، میزان دید این افراد را افزایش دهند. آموزش استفاده از عدسی‌های بزرگ، یادگیری وزش‌های مناسب چشم از جمله شیوه‌هایی است که این متخصصان از آنها بهره می‌گیرند. توانبخشی شغلی:[8] یکی دیگر از خدمات موسسه ملی نابینایان کانادا، شناخت مشاغل موردنیاز در بازار اشتغال و آموزش مهارت‌های کاریابی است. در این راستا، مشاوران شغلی به افراد مبتلا به آسیب‌های بینایی کمک می‌کنند تا برنامه‌ای برای دستیابی به کار دلخواه خود در آینده طرح‌ریزی نمایند. سپس، بر اساس پیشه انتخابی، معلومات، مهارت‌ها و توانایی‌های لازم برای احراز این حرفه مشخص می‌شود. مرحله بعد، ارزیابی دانش، مهارت‌ها و توانایی‌های فرد نابینا یا کم‌بینا در ارتباط با شغل انتخاب شده است. در صورت نبود مهارت و توانایی‌های بسنده برای انجام حرفه مشخص شده، فراگیر نابینا یا کم‌بینا تحت آموزشهای لازم در این مرکز و یا مراکز ذیربط قرار می‌گیرد. زمانی که نابینا و کم‌بینا آمادگی خود را برای آغاز کار و یا برگشت به حرفه انتخابی اعلام کرد، این مرکز برنامه تازه دیگری برای کاریابی فرد معلول طراحی می‌کند. در این برنامه، شخص مبتلا به آسیب‌های بینایی باید با چگونگی استفاده از بانک‌های اطلاعات مشاغل آشنا شود، روش نوشتن درخواست کار را فرا گیرد، راه و رسم مصاحبه با کارفرما را تمرین کند و سرانجام، پس از ارسال درخواست کار به کارفرما شیوه‌های پیگیری را یاد بگیرد. پس از آموزشهای لازم در زمینه توانبخشی شغلی و کاریابی، این مرکز از مراجعه‌کننده خود می‌خواهد تا زمان استخدام قطعی، ارتباط خود را با این مرکز قطع نکند تا مرکز بتواند مشاوره و حمایت‌های لازم را به وی ارائه نماید. با این آموزش‌ها که معمولاً بین 3 تا 6 ماه به درازا می‌کشد، مراجعه کننده به این مرکز می‌تواند به آسانی به بازار کار انتقال یابد. این کانون، با بسیاری از سازمان‌های دولتی و خصوصی در ارتباط است. این ارتباط تنگاتنگ، سبب می‌شود بسیاری از کارفرمایان به مراجعه‌کنندگان که نابینایان و کم‌بینایان هستند، اعتماد نمایند و آنان را استخدام کنند. یادآور می‌شود که این مرکز مانند سایر مراکز کاریابی در کانادا، مجهز به بانک‌های اطلاعاتی چاپی و الکترونیکی هستند. این بانک‌ها، اطلاعات لازم درباره مشاغل موردنیاز در بازار کار کانادا، دانش، مهارت‌ها و توانایی‌های لازم برای احراز این مشاغل، نام، نشانی و تلفن کارفرمایی را که اقدام به استخدام نموده در اختیار مراجعه‌کننده می‌گذارد. کمک‌های تکنیکی:[9] در صورت نیاز نابینایان و کم‌بینایان به فراگیری روند کار با ابزار الکترونیکی مانند ضبط صوت، ماشین‌تحریر، کامپیوتر و دیگر نیازمندی‌های تکنیکی، متخصصان مجرب این مرکز، خدمات لازم را به طور رایگان به معلول ارائه می‌نمایند. خدمات کتابخانه‌ای: کتابخانه موسسه ملی نابینایان کانادا، در سال 1906 برپا شد و امروزه این کتابخانه به صورت دیجیتالی اداره می‌شود. این مرکز، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و خدمت‌رسانان علمی به اشکال مختلف از قبیل کتاب‌های بریل، کتاب‌های گویا، نوارهای صوتی و الکترونیکی و غیره در کانادا است و سالانه 108 میلیون مواد کتابخانه‌ای گوناگون را به درخواست‌کنندگان امانت می‌دهد.[10] شورای کانادایی افراد معلول[11] این شورا که از سوی دولت فدرال پشتیبانی می‌شود، سازمانی است که مشوق و حامی معلولان کانادایی است. این شورا، توسط افراد معلول تأسیس و توسط خود آنان اداره می‌شود. هدف این شورا، ارتقای زندگی معلولان کانادایی از طریق مقابله و از بین بردن نابرابری و تبعیض است. اعضای این شورا را سازمان‌های ملی، منطقه‌ای و محلی تشکیل می‌دهند. این شورا، از طریق شرکت در فعالیت‌های سازمان “افراد معلول بین‌المللی[12]” و همچنین با ارائه پروژه‌های بین‌المللی، فعال است. فعالیت‌ها و سیاست‌های اجرایی این شورا بر اساس عقاید زیر پی‌ریزی شده است: ـ افراد معلول باید از حقوق و مسئولیت‌هایی برخوردار باشند که دیگر افراد عادی از آنها بهره‌مند هستند. بنابراین، هرگونه محدودیت و ضعفی برای معلولان غیرقابل تحمل است و باید از میان برود؛ ـ تمام معلولان باید به خودباوری کاملاً متعهد باشند؛ ـ معلولان باید در فرآیند تصمیم‌گیری در زمینه‌هایی که به نحوی در زندگی آنان تأثیرگذار است، دخالت داده شوند. ـ منشور آزادی[13] و حقوق بشر، تساوی استفاده از تمام مزایا و حقوق شهروندی را برای معلولان ضمانت کرده و تبعیض بر اساس معلولیت ذهنی و جسمانی را منع نموده است. بنابراین، تمام قوانین آینده باید از این منشور تبعیت کنند. یادآور می‌شود که این شورا تمام مصوبه‌های جدید حقوق بشر را برای آگاهی اعضا و سایر افراد ذی‌نفع چاپ و منتشر می‌کند. در سال 1993 سازمان‌های مختلفی، کمیته متحدی را با هدف تلفیق کامل دانش‌آموزان نابینا و کم‌بینا با دانش‌آموزان عادی تشکیل دادند.[14] شورای نابینایان کانادا شورای نابینایان کانادا، در سال 1944 در شهر لندن در استان انتاریو (واقع در کانادا)، کار خود را آغاز کرد. این سازمان که از سوی دولت فدرال تأمین می‌گردد، سازمانی است خیریه و به عنوان “صدای نابینای کانادایی” شهرت یافته است. دفتر مرکزی این سازمان در شهر اتاوا است و در حال حاضر 85 شعبه در سراسر کانادا دایر کرده است. این سازمان، برخلاف موسسه ملی نابینایان کانادا که صرفاً ماهیت خدماتی دارد، بیشتر به حقوق نابینایان توجه می‌کند و تمام اعضای آن نابینایان و دیگر افراد مبتلا به آسیب‌های بینایی هستند. هدف و ضرورت شورا از این قرار است: برپایی، سازماندهی و حفظ همبستگی ملی در جهت یاری رساندن و توسعه کوشش‌های فردی و گروهی نابینایان و دیگر افراد مبتلا به آسیب‌های بینایی به منظور: ـ دوباره به دست آوردن اعتماد به نفس، اتکای به خویش، عزت نفس و استقلال؛ ـ دخالت و دفاع از مسایلی که به نحوی در زندگی نابینایان و کم‌بینایان تأثیر می‌گذارد؛ ـ ارتقای کیفیت زندگی نابینایان از طریق آموزش عالی، مشاغل پر درآمد، ارتباطات اجتماعی و سرانجام، ایجاد روابط و دوستی نزدیک میان نابینایان و مردم عادی؛ ـ ارتقا و تبیین استانداردهایی برای حفظ دید و جلوگیری از نابینایی؛ ـ ایجاد برابری در تمام زمینه‌ها برای نابینایان و افراد مبتلا به آسیب‌های بینایی؛ ـ ارتقای فرصت‌های همسان در زمینه آموزش و استخدام نابینایان؛ ـ ارتقای دستیابی و دسترسی مساوی به اطلاعات؛ ـ ارتقای تلفیق نابینایان با مردم عادی در جوامع مختلف آموزشی، اجتماعی و غیره؛ ـ ارتقای فعالیت‌های تفریحی و ورزشی برای نابینایان در سراسر کانادا؛ ـ افزایش عزت نفس و اعتقاد به اصل شهروند درجه یک بودن در تمام اعضا که همگی نابینا و کم‌بینا هستند؛ ـ کنترل خدمات و اطمینان از کیفیت بالا و برابری این خدمات به نابینایان و کم‌بینایان در سراسر کانادا؛ ـ ارتقا و کنترل خدمات و لوایح در تمام سطوح؛ ـ ارتقا و کسب اطمینان از توجه به نیازهای تکنولوژیکی نابینایان؛ ـ رویارویی با بدرفتاری، محدودیت و تبعیض نسبت به نابینایان و دفاع از برخوردها و رفتارهای مناسب در ارتباط با افراد مبتلا به آسیب‌های بینایی.[15] اتحادیه جهانی نابینایان: زنان نابینا[16] آمار نشان می‌دهد که بیش از 25 میلیون نفر زن نابینا و کم‌بینا در جهان زندگی می‌کنند که حدود 80 درصد از آنان در کشورهای در حال توسعه به سر می‌برند. این زنان نابینا و کم‌بینا، در حقیقت از معلولیت، محرومیت و ستم‌هایی چون معلولیت فیزیکی، فقر و تبعیض‌های جنسیتی رنج می‌برند. مجمع عمومی اتحادیه جهانی نابینایان، از حقوق برابر زنان نابینا و کم‌بینا در تمام صحنه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، آموزشی و فرهنگی در جامعه و خانواده حمایت می‌کند. این اتحادیه در کانادا برای ایجاد یک شبکه حمایتی از زنان نابینا و کم‌بینا در سطح محلی، منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی می‌کوشد. این تلاش‌ها بیشتر در زمینه آموزش و شغل‌یابی برای این زنان است. در زمینه سوادآموزی این اتحادیه با همکاری یونسکو، تلاش‌های خود در زمینه دسترسی به برنامه‌های سوادآموزی، تربیت آموزگار، فراهم کردن مواد آموزشی و تولید مواد چاپی و غیر چاپی مبذول داشته، زیرا اعتقاد بر این اصل است که سواد خواندن و نوشتن تنها راهی است که این زنان می‌توانند خود را از فقر و تبعیض رهایی بخشند. از سوی دیگر، برای زنان نابینا و کم‌بینا، بسیار دشوار است که بتوانند بدون داشتن مهارت‌ها و آموزشهای شغلی، برای خود کاری دست و پا کنند و تا اندازه‌ای بار مالی خانواده را بر دوش کشند. از این‌رو، این اتحادیه پروژه‌هایی را برای این منظور تدارک دیده است. یکی دیگر از خدمات این سازمان، ارائه بورس‌های تحصیلی به زنان مبتلا به آسیب‌های بینایی است. این بورس‌ها به زنانی که قصد ورود به کالج یا دانشگاه در کشور خود را دارند، اعطا می‌گردد.[17] اتحادیه جهانی نابینایان: سالمندان نابینا[18] امروزه، اکثر افراد مبتلا به آسیب‌های بینایی در جهان سالمند هستند. با پیشرفت خدمات بهداشتی و زیاد شدن طول عمر، انتظار می‌رود که عده سالمندان نابینا به دو برابر در 15 سال آینده افزایش یابد. در کشورهایی که خدمات اجتماعی در سطح بالایی ارائه می‌شود، سالمندان مبتلا به آسیب‌های بینایی، می‌توانند به طور مستقل و یا در سازمان‌های خاص در سایه حمایت خدمات اجتماعی زندگی کنند. اما در کشورهای در حال توسعه، اغلب سالمندان از سوی خانواده‌های خود و یا محله‌ای که زندگی می‌کنند، حمایت می‌شوند که این حمایت‌ها نمی‌تواند دائمی و پاسخگوی تمام نیازهای آنان باشد. تأمین زندگی سالمندان، رسیدگی به مسائل پزشکی ایشان، توجه به معماری خانه‌ها و شهرها با در نظر گرفتن احتیاج‌های سالمندان و سایر نیازهای آنان که در زیر به آنها اشاره شده است، از مسائلی است که این اتحادیه در اولویت‌های کاری خود قرار داده است: ـ فراهم سازی اطلاعات لازم برای سالمندان نابینا و کم‌بینا در جهت برآوردن نیازهای ارتباطی آنان؛ ـ طراحی ابزار و وسایل کمکی برای این معلولان؛ ـ کمک به سالمندان و ارائه خدمات توانبخشی توسط داوطلبان آموزش دیده. میزان درآمد و حق بازنشستگی سالمندان از عوامل بسیار مهمی است که می‌تواند مشکل نابینایی و یا کم‌بینایی آنان را از نظر مالی کم رنگ‌تر سازد. تفریحات و ورزش یکی از مهمترین عوامل در سلامت جسمی و روحی سالمندان است که می‌تواند نقش موثری در اجتماعی نمودن آنان داشته باشد. توجه به این مهم، باید در فهرست کاری مسئولان امر قرار گیرد.[19] اتحادیه آموزشهای استثنایی استان‌های آتلانتیک این اتحادیه، در سال 1975 با هدف ارائه خدمات و برنامه‌های آموزشی به افراد معلول از هنگام تولد تا 21 سالگی، با همکاری وزارت آموزش و پرورش استان‌های نیوبرانزویک[20]، نیوفاندلند[21]، نوااسکوتیا[22] و پرنس ادوارد[23] تشکیل شد. افراد ناشنوا، نابینا، افراد نابینای ناشنوا و کم‌بینا و کم‌شنوا، می‌توانند از خدمات این مرکز سود برند. این اتحادیه که بر اساس یک توافق‌نامه میان چهار استان نام برده به وجود آمده است. اتحادیه‌ای منحصر به فرد در کانادا است که می‌تواند به عنوان یک الگوی خدماتی کارآمد و موثر در سطح منطقه‌ای. خدمات خود را به مخاطبان ارائه نماید. برنامه‌ها و خدماتی که توسط این اتحادیه ارائه می‌شود، کمک به مناطق مختلف آموزشی در چهار استان نام برده، به منظور برآوردن نیازهای آموزشی و پرورشی افراد نابینا و ناشنوا است. بیشتر خدمات این اتحادیه، قابل ارائه به افراد معلول است. در صورت لزوم برنامه‌های آموزشی کوتاه مدت در مرکز این اتحادیه ـ که در هالی فاکس[24] قرار دارد ـ ارائه می‌گردد.[25] انجمن ملی کانادایی نابینایان و ناشنوایان[26] این انجمن، با هدف حمایت از کسانی که هم نابینا و هم ناشنوا هستند، به راه افتاد. این معلولان که هر دو حس بینایی و شنوایی خود را از دست داده‌اند، با دشواری‌های بسیاری در زمینه‌های کسب اطلاعات، تعلیم و تربیت، کاریابی و سایر هدف‌ها و مسئولیت‌های اجتماعی روبه‌رو هستند. بنابراین، اینان به دلیل داشتن چند معلولیت، به خدمات تخصصی خاص از قبیل روش‌های ایجاد ارتباط با دنیای پیرامون خود نیاز دارند. هدف و ضرورت: این انجمن در چارچوب این اهداف فعالیت می‌کند: ـ حمایت و پشتیبانی از خدمات جدید و پیشرفته برای نابینایان ناشنوا؛ ـ حمایت و کوشش در جهت پیدا کردن روش‌ها و تکنیک‌های نوین و پیشرفته برای آسان‌سازی ارتباط نابینایان ناشنوا با جهان خارج؛ ـ افزایش آگاهی جامعه از مواردی که می‌تواند در زندگی نابینایان ناشنوا تأثیرگذار باشد؛ ـ جمع‌آوری و اشاعه اطلاعاتی که به نابینایان ناشنوا کمک می‌کند تا بتوانند به عنوان یک شهروند عادی، در محافل اجتماعی شرکت جویند. برای رسیدن به اهداف یاد شده، این انجمن فعالیت‌های زیر را به عنوان سیاست‌های اجرایی خود پذیرفته است: ـ انتشار مجله و خبرنامه برای رساندن صدای نابینایان ناشنوا به گوش عموم مردم؛ ـ حمایت و کوشش در جهت توسعه و پیشرفت روش‌هایی که نابینایان ناشنوا بتوانند بدون کمترین مانع از امکانات شهر خود مثل هواپیما، اتوبوس، قطار و… استفاده کنند؛ ـ کمک به خریداری ابزارهای ارتباطی همانند ماشین برگردان یا ترجمه کن متون به بریل[27]، رایانه، چاپگرهای بزرگ‌نما ساز[28] و در اختیار نابینایان ناشنوا نهادن این وسایل.[29] اتحادیه کانادایی بریل اتحادیه کانادایی بریل، با هدف ارتقای جایگاه بریل به عنوان رسانه اصلی برای نابینایان و کم‌بینایان، در سال 1991 برپا شد. هیئت امنای این اتحادیه، از نمایندگانی چون والدین نابینایان، کم‌بینایان و مربیان بریل تشکیل شده است. این اتحادیه سه عضو دائمی دارد که عبارتند از: شورای کانادایی نابینایان، موسسه ملی کانادایی نابینایان و موسسه بریل نازارت. این اتحادیه پاسدار و حامی ارزش‌هایی به شرح زیر است: ـ تمام کانادایی‌هایی که جهت کسب اطلاعات به بریل نیاز دارند، می‌توانند بریل را فراگیرند زیرا حق آنان است؛ ـ تمام نابینایان و کم‌بینایان حق دستیابی مساوی به تمام اطلاعات از طریق بریل را دارند. هدف و ضرورت: برای بسیاری از نابینایان و کم‌بینایان در کانادا، بریل به عنوان یک رسانه ضروری برای سوادآموزی، از جایگاه خاصی برخوردار است. هدف‌های این اتحادیه عبارتند از: ـ فراهم کردن شیوه‌هایی در جهت حمایت از بقای مستمر بریل در صورت ایجاد تغییرات تکنولوژیکی؛ ـ فعالیت در سطح فنی و بین‌المللی از طریق شورای بین‌المللی انگلیسی بریل؛ ـ آگاه‌سازی خوانندگان بریل از تغییرات ایجاد شده در کدهای بریل؛ ـ شرکت در ارزیابی تغییرات کدهای بریل؛ ـ آگاه‌سازی همگانی از اهمیت بریل برای نابینایان و کم‌بینایان؛ ـ چاپ نشریه ملی اتحادیه، دست کم دو بار در سال به زبان‌های انگلیسی و فرانسه؛ ـ ایجاد و کنترل استانداردهای لازم برای تدریس بریل؛ ـ ایجاد روش‌ها و سیاست‌های سازنده برای نفوذ در قانون‌گذاری بریل؛ ـ تمرکز و تأکید فراوان در جهت قانونی کردن سوادآموزی بریل. این اتحادیه از زمان تأسیس، عملکردهای درخشانی را از خود نشان داده است. ناگفته نماند که اتحادیه کانادایی بریل، یک سازمان غیردولتی است که بودجه خود را از طریق حق عضویت سالانه اعضای خویش تأمین می‌کند.[30] پاورقی ها: [1]. Canadian National Institute For Blind [2]. Colonel Edwin Baker [3]. Sherman Swift [4]. Canadian Free Library [5]. Rehabilitation Teaching [6]. Orientation and Mobility Training [7]. Sight Enhancement [8]. Career Rehabilitation [9]. Technical Aids [10]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری اصفهانی و طیبه زندی‌پور، تهران، آییژ، 1385، ص 121-127٫ [11]. Council of Canadian With Disabilities [12]. Disabled People International [13]. Charter of Rights and Freedom [14]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری و طیبه زندی‌پور، ص 129-130٫ [15]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری و طیبه زندی‌پور، ص 127-128٫ [16]. The World Blind Union: Blind Woman [17]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری و طیبه زندی‌پور، ص 130-131٫ [18]. The World Blind Union: The Elderly Blind [19]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری و طیبه زندی‌پور، ص 131-132٫ [20].New Brunswick [21]. New Found Land [22]. Nova Scotia [23]. Prince Edward [24]. Halifax [25]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری و طیبه زندی‌پور، ص 132-133٫ [26]. Canadian National Society of The Deaf-Blind [27]. Brail Translating. Machine [28]. Print Enlargers [29]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری و طیبه زندی‌پور، ص 133-134٫ [30]. آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی، عذرا دبیری، طیبه زندی‌پور، ص 135-136٫ |
| تاریخ ثبت در بانک | 18 بهمن 1394 |
| فایل پیوست |
  |