کد ts-45835  
عنوان اول مقایسه استرس والدینی و خودپنداشت -خداپنداشت در مادران دارای کودک اتیسم،کم‌توان ذهنی و عادی  
نویسنده معصومه ملک  
استاد راهنما شهناز نوحی  
اسناد مشاور علی رضوانی  
نوع کاغذی  
دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی ‌واحد شاهرود  
مقطع کارشناسی ارشد  
رشته روان شناسی عمومی  
سال دفاع 1397شمسی  
زبان فارسی  
چکیده پژوهش حاضر با هدف تبیین تفاوت استرس والدینی و خودپنداشت -خداپنداشت در مادران دارای کودک اتیسم، کم‌توان‌ذهنی و عادی انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی-مقایسه‌ای می‌باشد. جامعه آماری شامل مادران دارای کودک اتیسم، کم توان ذهنی و عادی مراجعه کننده به اداره بهزیستی شهرستان شاهرود در سال 1397می‌باشند.در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترساستفاده شد. به این‌صورت که از بین مادران مراجعه‌کننده به اداره بهزیستی شهرستان شاهرود، 50 نفر از مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم، 50 نفر از مادران دارای کودک کم توان ذهنی و 50 نفراز مادران دارای کودک عادی به صورت در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های استرس والدگری آبدین (1967) و خودپنداشت- خداپنداشت جان‌بزرگی (1395) را تکمیل نمودند. داده‌هابااستفادهازروش آماری واریانس چندراهه و با استفاده از نرم‌افزار 24SPSS- تحلیل شدند. یافته‌های آماری نشان داد بین نمره کلی استرس والدینی و زیر مقیاس‌های آن (حواس‌پرتی، انطباق‌پذیری، پرتوقع بودن، پذیرش، قابلیت، انزوا، سلامت و محدودیت-نقش ) و همچنین بین زیر مقیاس‌های خودپنداشت-خداپنداشت (خداپنداره، خداپنداشت، خودپنداشت) در مادران دارای کودک اتیسم، کم‌توان ذهنی و عادی تفاوت وجود دارد (05/0>P). در نتیجه می‌توان گفت وجود کودک با نیازهای ویژه در خانواده می‌تواند موجب افزایش سطح استرس والدگری و همچنین تغییر در ادراک از خود و همچنین درک از خدا شود.  
تاریخ ثبت در بانک 1 تیر 1400  
فایل پیوست
تصویر