| کد | sr-942 |
|---|---|
| عنوان اول | نابینایان از روزگار بریل تا امروز |
| نویسنده | مونک تروکیه |
| مترجم | حسین علیزاده |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | توان نامه |
| شماره پیاپی | 4-6 |
| سال | 1393شمسی |
| ماه | فروردین-شهریور |
| شماره صفحه (از) | 63 |
| شماره صفحه (تا) | 66 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
از دورانهای دیرین، عارضه نابینایی در نوشته‌ها وسیله‌ای برای تحریک احساسات لطیف بشر دوستانه بوده است، اما سالهای اندکی است که ما می‌توانیم با نابینایان به گونه‌ای دیگر در خیابانها روبرو شویم. چنانکه هنوز بیشتر خانواده‌ها فرزندان نابینای خود را در خانه‌ها نگه می‌دارند چرا که فرصتهای مناسب برای تعامل نابینایان را با جامعه نمی‌شناسند و از امکانات آموزشی و مانند آن آگاهی بایسته‌ای ندارند و کار بیشتر نابینایان فقیر به آنجا کشیده که شغل‌های سطح پایین داشته باشند، برخی ساز بزنند و گروه انگشت شماری از آنها هم وکیل یا معلم شوند. اما امروزه پیشرفت‌های عظیمی در جهت افزایش معلومات نابینایان پدید آمده است و البته هنوز کارهای بسیاری است که باید در این خصوص صورت گیرد، چنانکه واضح است که بسیاری از پدران و مادران باید دانش خود را در این باره به نحو منظمی ارتقاء بخشند. در این مجال کوتاه مایلیم اشاره‌ای به تناقض میان نسل‌های مختلف نابینایان داشته باشیم. مثلاً تا پنجاه سال پیش هرگز کسی تصور نمی‌کرد که یک نابینا بتواند شغلی با مسئولیت سنگین مانند مهندس یا استاد بپذیرد، در حالی که امروز شاهد آن هستیم. و متأسفانه تعداد نابینایانی که در اینگونه مناصب هستند، هنوز بسیار اندک است. به هرحال آینده نابینایان باپیشرفت تکنولوژی گره خورده، به ویژه تکنولوژی‌ای که توان ارتباطی آنها را افزایش دهد و آنها را از پیرامونشان آگاه سازد تا آنجا که بتوانند خودکفا و مستقل باشند. و ما باید عقربه‌های زمان را اندکی به عقب برگردانیم و به اختصار برخی از کشفیات گذشته را ارائه دهیم، پیش از آنکه توجه خود را به طرحهای آینده معطوف کنیم. طرحهایی که امیدواریم برای همیشه واژه «معلول» را از ذهنمان بزداید آنگاه که از نابینایان سخن می‌گوییم. |
| تاریخ ثبت در بانک | 19 اسفند 1394 |
| فایل پیوست |
 |