| متن |
هدف از این پژوهش بررسی سبک زندگی و شیوه های مقابله در دو گروه نمونه آموزگاران آموزش ویژه و عادی است.140نفر شامل 70 نفر از آموزگاران عادی و 70 نفر از آموزگاران آموزش استثنایی مقطع ابتدایی شهرستان های تربت حیدریه و کاشمر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و ساده انتخاب و به کمک پرسش نامه ی مقیاس های اساسی آدلری برای موفقیت بین فردی – نسخه ی بزرگسالان (1993) و پرسش نامه ی شیوه های مقابله ی فریدن برگ و لویس (1993) مورد بررسی قرار گرفتند . به منظور بررسی رابطه ی بین متغیرها از تحلیل واریانس ، تک متغیره و چند متغیـره ، آزمون معناداری هاتلینگ و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد . یافته ها نشان داد که رابطه معناداری بین سبک زندگی و شیـوه های مقابله است . در سبک های زندگی بین دو گروه آموزگاران آموزش عادی و استثنایی تفاوت معناداری دیده نشد . سبک زندگی و شیوه های مقابله با توجه به جنسیت افراد متفاوت است. در شیوه های مقابله جستجوی حمایت اجتماعی ، تسلیم ، نادیده گرفتن مساله ، جستجوی حمایت معنوی ، تمرکز بر جنبه های مثبت و حل مساله تفاوت معناداری بین آموزگاران آموزش عادی و استثنایی وجود دارد . نتیجه گیری کلی این پژوهش این است که سبک زندگی یا مولفه های شخصیتی هر فرد با شیوه های مقابله ی وی ارتباط مستقیم دارند و بعضی ویژگی های شخصیتی، فرد را مستعد استرس بیشتر و واکنش های غیرسازشی می کند.
|
