کد |
ts-49125
|
عنوان اول |
مسئولیت مدنی والدین و سرپرستان نسبت به خسارتهای وارده توسط فرزند معلول
|
نویسنده |
اکبر انصاری
|
استاد راهنما |
سعید شریعتی
|
نوع |
کاغذی
|
دانشگاه |
دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق، گروه حقوق
|
مقطع |
کارشناسی ارشد
|
رشته |
حقوق
|
سال دفاع |
1400شمسی
|
زبان |
فارسی
|
چکیده |
با توجه به جایگاه حقوقی والدین (ولایت قهری و حضانت و سرپرستان اعم از وصی، قیم، مربی مهد و ... ) نخستین کسانی که به موجب مواد مختلف قانونی مسئولیت نگهداری و مواظبت از فرزندان معلو ل را بر عهده دارند؛ پدر و مادر میباشند. بر همین مبنا، مسئولیت مدنی والدین در قبال زیانهای ناشی از افعال زیانبار فرزندان معلولشان بایستی در پرتو مفاد ماده 7 ق. م. م مورد بررسی قرار بگیرد. با توجه به اطلاق ماده مزبور از حیث معلول بودن یا نبودن فرزند صغیر، تردیدی در مسئولیت مدنی والدین در قبال زیانهای ناشی از افعال زیان بار فرزند معلول صغیرشان، در صورت تحقق سایر شرایط وجود ندارد. از سویی، با توجه به گستردگی دایره جنون در نظام حقوقی ایران، معلولیت ذهنی را نیز میتوان در قالب مفهوم جنون گنجاند و از این طریق والدین فرزند بالغ دارای معلولیت ذهنی را که به دیگران خسارت وارد نموده است، مطابق ماده 7 ق. م. م در صورت تقصیر در نگهداری و مواظبت مسئول قلمداد نمود. اما به نظر میرسد، مسئول قلمداد نمودن والدین در قبال خسارات ناشی از افعال زیان بار فرزند بالغی که دارای معلولیت جسمی است، ممکن نیست و میتوان به نقص ماده 7 ق. م. م اذعان داشت که فرزندان تحت مراقبت را محدود به دوران صغر یا مجنون بودن نموده است؛ در حالی که نیاز به مراقبت به دلیل معلولیت جسمانی نیز باید در ماده 7 ق. م. م ذکر میشد. همچنین گرچه به منظور محکومیت والدین به جبران خسارات وارده به فرزندان، با استناد به عموماتی مانند ماده1 ق. م. م و قواعد مسلمی چون قاعدهی لاضرر و قاعدهی تسبیب، کافی است بتوان تقصیر والدین را در نگهداری و مواظبت از فرزندان اثبات نمود. با این وجود، بی تردید در روابط بین والدین و فرزندان شرایطی حاکم است که امکان اجرای قواعد عمومی مسئولیت مدنی را نمیدهد؛ و از این رو، دعوای مسئولیت مدنی فرزندان علیه والدین خاص محسوب میشود. باری به نظر میآید که ضرورت بازگشت به نظام درجه بندی تقصیر در دعوای مسئولیت مدنی فرزندان علیه والدین نتیجه مستقیم «غیر اخلاقی بودن اجرای قواعد عمومی مسئولیت مدنی در دعوای مسئولیت فرزندان علیه والدین» میباشد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع کاربردی بوده و روش انجام آن توصیفی و تحلیلی است. هدف اصلی در این پژوهش، بررسی مسئولیت مدنی والدین و سرپرستان نسبت به خسارتهای وارده توسط فرزند معلول است. و اهداف فرعی شامل: 1-شناسایی مبنای مسئولیت مدنی والدین و سرپرستان نسبت به خسارتهای وارده توسط فرزند معلول 2-شرایط مسئولیت مدنی والدین و سرپرستان نسبت به خسارتهای وارده توسط فرزند معلول 3-آثار مسئولیت مدنی والدین و سرپرستان نسبت به خسارتهای وارده توسط فرزند معلول میباشد. مبنای مسئولیت مدنی در این پژوهش، تقصیر والدین و سرپرستان (مبنای تقصیر نوعی) میباشد. واژگان کلیدی: مسئولیت مدنی والدین، فرزندان معلول، معلولیت ذهنی، معلولیت جسمی، تقصیر والدین
|
تاریخ ثبت در بانک |
28 خرداد 1401
|