| چکیده |
طراحی مسکن مناسب برای معلولین که مبتنی‌بر خانواده هستند و خانواری که بیش از چند معلول و سالمند دارند امری ضروری است . زیرا سازمان بهزیستی محدود افرادی را زیر پوشش خود دارد . تعداد معلولین که خود به تنهایی و مستقل و یا در کنار خانواده زندگی می‌کنند روبه افزایش است اما رشد آن در کشور زیاد محسوس نمی‌شود ، به خصوص که مسکن ایرانی تحت ویژگی‌ها و امکانات و تجهیزات لازم جهت استقلال و زندگی فردی معلول طراحی و ساخته نمی‌شود . در این پروژه محیط به گونه‌ای طراحی شده است که یک معلول بدون نیاز به دیگران بتواند استقلال فردی و کارهای روزمره خود را به راحتی انجام دهد . از سوی دیگر یک ماده پس از پایان طول عمر خود نیز ، میتواند مورد استفاده قرار گیرد . برای مصالح ساختمانی که قابلیت بازیافت و استفاده مجدد دارند نیاز به برنامه‌ریزی برای جمع‌آوری و مهمتر از آن تقاضای بازار است . در غیر این صورت حتی با وجود برنامه‌ریزی ، اگر تقاضا برای استفاده از آنها وجود نداشته باشد ، مواد و مصالح باز هم میتوانند از طریقی برای دفع و انتقال به زباله‌دانی یافت شوند . اگر مواد بکر و دست نخورده باشند ، برای پایداری بیشتر ، علاوه بر پتانسیل بازیافت باید قابلیت استفاده مجدد نیز داشته باشند . در این پروژه با بررسی الزامات طراحی مسکن مناسب معلولین و بررسی انواع بازیافت و مواد قابل بازیافت به حفظ آسایش و امنیت و کاهش هزینه‌های موجود می‌پردازیم . طراحی این مجموعه به بهبود فضای خدماتی و شاخص کردن آن از لحاظ عملکردی و جانمایی و حجم ساختمان‌ها کمک به سزایی برای به حداقل رساندن تداخل سواره و پیاده ساکنین سایت به عمل آورده است . قراردادن پارکینگ در طبقه 1- برای مراجعین خارج از سایت باعث شده که بار ترافیکی به حداقل برسد و حیاطی امن برای ساکنین فراهم آید . ارائه خدماتی همچون ورزشی ، فرهنگی ، درمانی ، آموزشی و غرفه‌های تجاری در مجموعه جهت فروش محصولات ساکنین باعث اشتغال معلولین و خانواده‌های آنان شده است و کمک اقتصادی به این قشر آسیب‌پذیر به عمل آمده است .
|
