| چکیده |
بخش قابل‌توجهی از جمعیت همه‌ی کشورهای جهان را معلولان جسمی- حرکتی شامل می‌شود. با توجه به پیشینه توجه به موضوع معلولان و لزوم فرهنگ‌سازی و احترام به کرامات انسانی در این زمینه، این گروه از افراد جامعه مثل بقیه افراد نیازمند رفع احتیاجات خود در سطح محیط شهری می‌باشند. در ایران طراحی مبلمان و فضاهای عمومی شهری فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی برای افراد کم‌توان جسمی-حرکتی است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر برنامه‌ریزی و مناسب‌سازی مبلمان و فضاهای عمومی شهری برای استفاده معلولان جسمی-حرکتی در ناحیه یک شهر یاسوج می‌پردازد. نوع تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است. در جمع‌آوری اطلاعات از مطالعات میدانی،کتابخانه‌ای،اسنادی استفاده‌شده است و برای این منظور 346 نفر پاسخگو از میان 3500 نفر معلول جسمی-حرکتی ناحیه یک شهر یاسوج با استفاده از جدول مورگان به‌عنوان نمونه انتخاب‌شده است. پایایی داده‌های مورداستفاده با بهره‌گیری از آلفای کرون باخ 0/945 محاسبه‌شده است و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌ها و آزمون‌های آماری، آزمون kolmogrow-smirnow جهت نرمال بودن داده‌ها و آزمون One Sample T- test، آزمون دوجمله‌ای Binomial Tes و آزمون فریدمن Fridman test جهت اولویت و رتبه‌بندی داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و همچنین مدل کمی DMATEEL جهت (تاثیرو تعامل) شاخص‌ها استفاده‌شده است. نتایج حاصل از تحلیل آماری نشان می‌دهد وضعیت کل ناحیه یک بر اساس شاخص‌های ارزیابی تحقیق، مبلمان شهری با میانگین 1/92 و فضاهای شهری (معابر و پیاده‌رو، پارک، ساختمان‌ها...) با میانگین 1/89 مطلوب نیست. در این میان لزوم برنامه‌ریزی و مناسب‌سازی مبلمان و فضاهای شهری برای استفاده معلولان جسمی -حرکتی در ابعاد فیزیکی-کالبدی، مبلمان و تجهیزات شهری و دسترسی مناسب هرچه بیشتر احساس می‌شود و در ادامه نتایج حاصل از تکنیک دیماتل نشان داد، شاخص نفوذپذیری و دسترسی دارای بیشترین تعامل و شاخص ساختمان‌ها کمترین تعامل و شاخص نفوذپذیری و دسترسی تأثیرگذارترین عامل و شاخص مبلمان شهری تأثیرپذیرترین عامل هستند.
|
