| چکیده |
یکی از اصول پذیرفته شده در بین فلاسفه اصل حرکت است . آن ها بر این عقیده اند که جهان سراسر در حرکت است و حرکت انسان عبارت است از تغییر و تحول و سیر تدریجی هر موجود برای رساندن قوای ذخیره شده در خود به فعلیت . از این رو باید بای کلیه ی اقشار جامعه امکانات لازم برای سیر و پیشرفت فراهم باشد . افراد معلول و جانباز از این اصل مستثنی نیستند. به درستی نمیتوان گفت انسان از چه زمانی دچار نقص عضو یا معلولیت گردیده است اما از شواهد چنین بر می آید که معلولیت با سرشت انسان عجین بوده است و در تمام ادوار تاریخ شماری از مردم لااقل به طبیعی ترین نوع معلولیت که همانا معلولیت مادرزادیست دچار بوده اند . از طرف دیگر جامعه باید این واقعیت را بپذیرد که حقوق شخصی و اجتماعی معلولین با سایر افراد جامعه برابر بوده و این افراد نیازی به ترحم و دلسوزی دیگران ندارند . همین اندازه که سازمان ها و ارگان های مربوطه ایشان را یاری می دهند تا به استقلال برسند , اینگونه افراد می توانند مانند دیگران زندگی فردی و خانوادگی خود را اداره نموده و نه تنها سربار خانواده و جامعه نباشند بلکه بتوانند در شهر و جامعه فعالیت های خود را داشته باشند. از آنجاییکه این افراد برای رفع نیازهای روزمره خود با محیط شهری در ارتباط هستند در این تحقیق هدف اصلی برنامه ریزی مناسب جهت مناسب سازی فضای شهری برای حضورپذیری معلولین در فضای شهری در شهر طرقبه است که این پژوهش نوع مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و روش تحقیق به لحاظ ماهیت توصیفی - تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز از روش اسنادی و روش میدانی جمع آوری شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که در اکثر نواحی شهر از لحاظ ضوابط و معیارهای متناسب با نیازهای معلولین اقدامات مناسب و کافی صورت نگرفته است.
|
