| چکیده |
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر شادکامی و باورهای خودکارآمدی مادران دارای کودک کمتوانذهنی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را کلیه‌ی مادران دارای کودک کمتوانذهنی مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر اردبیل در سال 94-1393 تشکیل می‌دادند که ابتدا از میان این مراکز یک مرکز به صورت در دسترس انتخاب شده و سپس از میان مادران کودکان این مرکز با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 30 مادر انتخاب شده و در نهایت به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. به گروه آزمایش، 8 جلسه برنامه‌ی کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی آموزش داده شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی شادکامی آکسفورد و پرسشنامه‌ی خودکارآمدی شرر استفاده شد. داده‌ها از طریق آزمون آماری کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد بین میانگین نمرات مادران گروه آزمایش و مادران گروه کنترل در پس‌آزمون تفاوت معنادار وجود دارد، و فرضیه‌های پژوهش مبنی بر تأثیر روش آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر شادکامی و باورهای خودکارآمدی مادران دارای کودک کمتوانذهنی مورد تأیید قرار گرفته‌اند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که آموزش برنامه‌ی کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی در افزایش شادکامی و خودکارآمدی مادران دارای کودک کمتوانذهنی تأثیر معناداری دارد.
|
