چکیده |
توجه به افراد کمتوان جسمی در جامعهی امروزی بسیار کم شدهاست، تا آنجا که حدود زیادی از این افراد نادیده گرفته میشوند. افراد معلول در جامعه نسبت به افراد عادی عزت نفس و تعاملات اجتماعی پایینتری دارند و همچنین فشارهای زیادی را در طول زندگی تجربه میکنند. یکی از دغدغههای اصلی جامعهی امروز، مسألهی اشتغال و درآمدزایی بوده که در افراد معلول باعث جدایی از خانوادهها و زندگی به اجبار در فضاهایی نظیر بهزیستی میشود. پژوهش حاضر بر آن است، دغدغههای این گروه را بررسی کرده و با ایجاد اشتغال برای آنان در کنار فضای مسکونی ایشان، عزت نفس را به آنان بازگردانده و فعالیتهای جسمی آنان را سهولت بخشد؛ لذا باتوجه به هدف اصلی پژوهش که ارتقاء اشتغالزایی برای افراد کمتوان جسمی با نزدیک کردن محل کار و زندگی است، این سوال مطرح میشود که: چگونه میتوان با نزدیک کردن محل کار و زندگی برای افراد کمتوان جسمی، اشتغالزایی را برای این افراد افزایش داد؟ پژوهش حاضر با روشهای کمی و کیفی اعم از مطالعات کتابخانهای، مطالعات میدانی و مصاحبه انجام گرفتهاست. با توجه به بررسیهای صورت گرفته میتوان با طراحی مجموعهای مسکونی که در نزدیکی فضای اشتغال افراد کمتوان است، به هدف فوق دست یافت.
|