| چکیده |
حق تحصیل، از حقوق انسان مدرن محسوب می شود به نحوی که تمام قوانین و مقررات در صدد بررسی و اصلاح احکام مربوط به حق تحصیل هستند. به این دلیل که این حق به خاطر ابعاد انسانی و اجتماعی و اقتصادی اقتصادی و فرهنگی اش معیار پیشرفت و تمدن همه جوامع محسوب می شود و حاوی اهمیت بسیاری است . از جمله مهمتری اهداف بحث از این موضوع، آگاهی بخشی جوامع بشری در قبال حساسیت نادیده گرفتن این قشر از جامعه و آشنایی و اطلاع از مهمترین قراردادهای بین المللی و نصوص قانونی در حمایت از این گروه و رعایت حقوق آنها و همچین اعطای کامل حقوق آنها بدون هرگونه تبعیض و محرمیت است. از آنجا که معلولین حقوق متعددی دارند که در قراردادهای بین المللی ذکر شده است(مانند حقوق طفل مصوب 1959 که در فصل پنجم آن حقوق کودک معلول ذکر شده است یا ماده 13 قرارداد بین المللی در باب حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مصوب 1966 که بر حق تحصیل هر انسانی تاکید شده است) می بینیم که دولتها در قانون اساسی خود به صراحت بر هماهنگی قوانین کشور با قوانین بین المللی خصوصا قانون حقوق معلولین تصریح می کنند به نحوی که دولت عراق در سال 2013 آنرا تصویب کرد و در همان سال قانون حمایت از معلولین و افراد کم توان جسمی را ابلاغ کرد. دولت فلسطین نیز در سال 2014 به این قانون ملحق شد و رئیس دولت، دستور تشکیل یک شورای دائمی در سطح وزرا را برای پیوستن دولت به معاهدات و قراردادهای بین المللی داد. این سوال پیش روی ما قرار دارد: در قانون عراق و فلسطین، حقوق معلولین در مساله حق تحصیل چگونه است؟ در این رساله به روش تحلیلی، نصوص قانونی مربوط به حقوق معلولین را بررسی و برای رسیدن به یک چشم انداز برتر به موارد اختلاف و اشتراک قانون عراق و فلسطین اشاره خواهیم کرد. برخی نتایج حاصل از این رساله چنین است: غفلت قوانین فلسطینی از توجه به بسیاری از حقوق معلولین ثبت شده در قوانین بین المللی، عدم هماهنگی تعریف معلولین در قانون عراقی با مفاد قراردادهای بین المللی به دلیل اینکه قانون عراقی از منظر پزشکی به معلولیت نگریسته و عوامل محیطی و... را فراموش کرده است و اینکه تنها راه برای بهره‌مندی معلولین از حقوق کامل خود، تضمین این حقوق بواسطه قانون ملی و حمایت و تایید آن بواسطه تدابیر مستمر در همه وزارت‌خانه ها و همچنین بواسطه تضمین نهادهای قانونی در جهت رعایت این حقوق است.
|
