| چکیده |
در تجزیه و تحلیل راه یافتن بیماران همی پلژی اختلاف نظر زیادی وجود دارد. از طرفیدر مطالعه گذشته بررسی همبستگی بین متغیرهای أزمایشگاهی و بالینی بصورت جامع به ندرت به چشم می خورد. هدف از این مطالعه از یک سو تجزیه و تحلیل راه یافتن بیماران همی پلژی و بدست أوردن یافته های أزمایشگاهی دقیق و از سوی دیگر اندازه گیری متغیرهایبالینی به روش استاندارد و بررسی میزان همبستگی این متغیرها با یافته های آزمایشگاهی بود. نمونه مورد مطالعه شامل 14 بیمار همی پلژی بود. همه بیماران مرد و سن آنها42 و 69 سال بود و بیش از 6 ماه از شروع بیماری آنها گذشته بود. متغیرهای زیر در این مطالعه اندازه گیری شدند، سرعت، کنترل حرکت، تعادل، تون عضلانی و قدرت عضلاتی بهعنوان متغیرهای بالینی و سرعت، متغیرهای مکانی - زمانی، متغیرهای مربوط به استراتژیخط سیر انگشتان و متغیرهای مربوط به نیروهای عکس العمل زمین بعنوان متغیرهای آزمایشگاهی، همبستگی معنی داری بین سرعت اندازه گیری شده در کلینیک و سایر متغیرهای بالینی به جز قدرت عضلانی در سمت سالم بدست آمد. همبستگی معنی داری بین سرعت اندازه گیری شده در آزمایشگاه و سایر متغیرهای مکانی - زمانی به جز طول گام، درصد مرحله ایستایی و نوسانی در طرف مبتلا و زمان مرحله نوسانی در دو طرف بدست آمد. در استراتژی خطسیر انگشتان همبستگی معنی داری بین حداقل فاصله انگشتان تا زمین و سرعت اندازه گیریشده در آزمایشگاه بدست نیامد. همبستگی معنی داری بین اختلاف قله و فرو رفتگی منحنیجزء عمودی نیروی عکس العمل زمین و سرعت اندازه گیری شده در آزمایشگاه بدست آمد. بدین ترتیب نتایج این مطالعه نشان می دهد که متغیرهای بالینی اندازه گیری شده می توانند به عنوان متغیرهای مناسب جهت ارزیابی بیماران همی پلژی به کار گرفته شوند. متغیردرصد طول قدم دوم در اندام سالم به طول گام می تواند به عنوان یک متغیر مهم کهبه آسانی در کلینیک قابل اندازه گیری است، در تفسیر حوادث انتهای مرحله استایی در طرف مبتلا، موثر باشد. تحقیقات بیشتر در مورد میزان همبستگی این متغیر و متغیرهای مربوط به انتهای مرحله ایستایی در طرف مبتلا توصیه می شود. این پایان نامه در 165 صفحه به همراه نمودار، کتابنامه، خلاصه به فارسی و انگلیسیارائه گردیده است.
|
