| چکیده |
هدف پژوهش ، هنجاریابی آزمون رشدی هماهنگی دیداری - حرکتی بیبری، بر روی کودکان 9-7 ساله شهر نیشابور که در سال تحصیلی 76-75 مشغول به تحصیل بوده اند. از آنجا که برای سنجش آمادگی کودکان جهت ورود به تعلیمات ابتدایی به ابزارهایی نیاز است آزمون بیبری می تواند برای شناسایی و ارزیابی فراگیرانی که در یادگیری اختلالاتی دارند ، مورد استفاده قرار گیرد و براساس آن برنامه آموزش مناسب طرحریزی شود و مورد اجرا قرارگیرد جامعه آماری ،کلیه دانش آموزانی که در هنگام اجرای آزمون در گستره سنی 9-7 سال قرار داشتند. گروه نمونه شامل 680 دانش آموز ( 384 پسر ، 296 دختر ) که به طور تصادفی از مدارس مورد نظر انتخاب شدند. آزمون به صورت گروهی انجام شد. فرضیه های آزمون : 1- این آزمون برای جامعه مورد نظر از آسان به مشکل تنظیم شده است. 2- برای جامعه مورد نظر دارای روایی ملاکی لازم است. 3- جهت استفاده در جامعه مورد نظر ، از ثبات و پایایی لازم برخوردار است. در تجزیهو تحلیل نتایج بدست آمده ، روائی آزمون با توجه به ملاکهایی نظیر سن ، جنس ، طبقهاقتصادی و اجتماعی و پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. بین میانگین نمرات آزمودنیها بر حسب شغل و تحصیلات پدر،تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین همبستگی معنی داریبین نمرات آزمودنیها با معدل دروس اساسی،معدل کل،معدل نمرات سالانه خواندن،املاء وریاضی ،وجود داشت. با استناد به نتایج بدست آمده می توان گفت که این آزمون با ترتیب جدید برای جامعه مورد نظر دارای روایی و پایائی لازم است و می توان از آن به عنوان یک ابزار تشخیص در مورد دانش آموزان با اختلالات یادگیری ،استفاده کرد. این پایان نامه همراه با کتابنامه و در 88 ص ارائه گردیده شده است. 1208پ
|
