| چکیده |
هدف : این تحقیق بررسی مقایسه شاخص های تن سنجی (آنتروپومتری ) دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی (سندرم داون) و دانش آموزان عادی سنین 8 تا 11 سال مدارس ابتدایی شهر تهراندر سال تحصیلی 76-75 است. هدفآماری اینست که با ارائه نتایج به مسئولان و دست اندرکاران ، شناخت صحیح تر و دقیق تر از ویژگیهای این کودکان به دست آید و به دنبال آن برنامه ریزی مناسب تری برای آنان فراهم اید. روش این تحقیق روش زمینه ایست. جامعه آماری : تمام دانش اموزان مبتلا به سندرم داون آموزشگاههای اسثنایی شهر تهران . نمونه آماری : 70 نفر دانش آموزان عادی و 70 نفر دانش آموزان مبتلا به سندرم ، سنین 8 تا 11 سالروش نمونه گیری تصادفی بود. ابزار اندازه گیری شامل ترازو برای سنجش وزن آزمودنیها ، نوار متر برای سنجش اندازه های قد ، طول و عرض دست ، دور سر ، ...و کولیس برای اندازه گیری طول و عرض گوش وبینی و.. یافته های تحقیق بیانگر اینست که : اندازه های قدم ، دور سر ، ... در دانش آموزانعادی بیشتر و بزرگتر از دانش آموزان سندرم ، داون است . اندازه شاخص های وزن ، تعداد پوسیدگی دندانها و دور گردن دانش آموزان سندرم داون بیشتر از دانش آموزان عادی است ، ولی در مورد طول صورت تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. پیشنهادها : تحقیقی مشابه روی دختران مبتلا به سندرم داون ، همچنین روی دیگر شاخص های تن سنجیو نیز سن بعد از بلوغ در آزمودنیها انجام گیرد. مراکزی جهت بالای بردن سطح آگاهی مردم ، نسبت به خطرات بارداری در سن بالا تاسیس شود. آزمایشهای تشخصی برای تمام زنانبارداری اجباری شود. خانواده دانش آموزان عقب مانده در مورد تغذیه فرزندانشان دقت بیشتری کنند.
|
