| چکیده |
هدف: به منظور بررسی روش درمان عصبی - روانی دلاکتور در درمان کودکان (دانش آموزان ) پسر بیش فعال 12-7 ساله ، تعداد 60 نفر از مجموعه 120 نفر پسر 12-7 ساله که در سال 1376 به کلینیک ها و بیمارستانهای روانپزشکی مراجعه کرده بودند، بصورت تصادفی انتخابو در مرحله بعدی نیز به گونه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به تعداد مساوی (هرگروه 30 نفر) جایگزین شدند. در مرحله پیش آزمون ، افراد گروه نمونه تحت بررسی ، مورد ارزیابی میزان بیش فعالیهمراه با نقص توجه از طریق مقیاس والدین و معلم کانر قرار گرفتند، سپس افراد گروه کنترل به حال خود گذاشته شدند و افراد گروه آزمایش تحت درمان روش عصبی - روانی دلاکاتور قرار گرفتند. فرایند درمان که شامل 4 مرحله بود بصورت جزوه و چک لیست تهیه و بصورت نظری و عملی به والدین کودکان گروه آزمایش آموزش داده شد. بعد از اتمام دوره درمان افراد گروه آزمایش و گروه کنترل دوباره از طریق مقیاس والدین و معلم کانر بعنوان پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند تا مشخص شود که فرایند درمان در بهبودی کودکان مبتلا به بیش فعالی همراه با نقص توجه موثر بوده است یا نه ؟ برای تعیین معناداری میانگین های گروه آزمایش و گروه کنترل از آزمون X2 و آزمون Tبرای گروههای همبسته استفاده شد، که بر اساس نتایج بدست آمده با 95 درصد و 99 درصداطمینان فرضیه یک این تحقیق دال بر تثبیت کودکان بیش فعال همراه با نقص توجه در مرحله یک از مراحل رشد عصبی - روانی دلاکاتو تائید می شود، همچنین با 95 درصد و 99 درصد اطمینان فرضیه دوم این پژوهش دال بر تفاوت معناداری بین رفتار بیش فعالانه همراهبا نقص توجه کودکان تحت درمان با روش عصبی - روانی دلاکاتو در بهبود کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه نقص توجه کارایی داشته است. این تحقیق می تواند در معرفییک روش درمان جدید اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه ابعاد کاربردی زیادی را در برداشته ، و روزنه امید به روی والدین دارای کودکان بیش فعال و درمانگران دست اندرکار مسایل این کودکان باز کند. 374
|
