| چکیده |
این پژوهش یک مطالعه توصیفی می باشد که به روش سرشماری به منظور بررسی نسبت سازگاریوالدین کو دکان عقب مانده ذهنی در رابطه با عوامل تنش زا در مدارس استثنایی شهر ساری در سال 1376 انجام شده است. واحدهای مورد پژوهش شامل 98 پدر و مادر کودک عقب مانده ذهنی مدارس استثنایی شهر ساری می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است که این پرسشنامه در سه بخش تنظیم شده است که بخش اول مربوط به اطلاعات فردی، بخش دوم عوامل تنش زا و بخش سوم رفتارهای سازگارانه می باشد. عوامل تنش زا و رفتارهای سازگارانه در سه حیطه زیستی، روانی، اجتماعی سنجیده می شوند. با استناد برتجزیه و تحلیل های آماری به صورت توزیع میانگین و درصد نمرت اکتسابی نتایج بدست آمده حاکی از آن است که : 1- در 3 حیطه عوامل تنش زا در والدین بالاترین سطح تنش مربوطبه حیطه اجتماعی می باشد که در مادران (62/09 درصد) و در پدران (54/2 درصد) می باشد. 2- در سه حیطه سازگاری در والدین بالاترین سطح سازگاری مربوط به حیطه روانی می باشد که مادران (58/4 درصد) و در پدران (61/9 درصد) می باشد. 3- از نظر ارتباط بین عوامل تنش زا با متغیرهای دموگرافیک والدین ارتباط معنی داری با سطح تحصیلات و وضعیتشغلی والدین و همچنین وضعیت تاهل، طول مدت ازدواج، تعداد فرزندان عقب مانده، سن کودک عقب مانده و سن تشخیص عقب ماندگی کودک وجود داشت. این پایان نامه در 105 صفحه به همراه جدول، پرسشنامه و کتابنامه ارائه گردیده است.
|
