| چکیده |
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی بیماریهای روانی و شیوه های درمان آن ، از موضوعاتی است که در همه ادوار تاریخی مورد توجه متفکران و اندیشمندان بوده است. در این پژوهش بیماریهای روانی و شیوه های درمان آن از دیدگاه مولوی مورد بررسی قرار گرفته ، تا ضمن روشن شدن پیشینه های تاریخی این مباحث در فرهنگ خودی، زمینه تدوین نظریات علمی جدید و فنون کاربردی نو بر اساس ذخایر غنی گذشتگان فراهم آید. خاستگاه اصلی پژوهش حاضر، مثنوی مولاناست که با استفاده از روش توصیفی انجام گرفتهاست. در ابتدا با مطالعه کلیه ابیات مثنوی و با مراجعه به تفاسیر و شرحهای موجود،اشعار مرتبط با موضوع گزینش شده و سپس با بهره گیری از روش تحلیل محتوا به تبیین دیدگاههای روانشناختی مولانا در باب اختلالات روانی و شیوه های درمان پرداخته شده است. در ادامه با بررسی سه طبقه عمده اختلالات روانی ، یعنی اختلالات خلقی،اختلالات اضطرابی و اختلالات شخصیت که در مثنوی مطرح شده اند، از دیدگاه مکاتب زیستی ، رفتاری ،روان پویشی ،شناختی و انسان گرایی ،نظریات مولانا در باب هر یک از اختلالات فوق الذکر بررسی شده است. به دنبال آن ، فنون و شیوه های مختلف درمانی بر اساس دیدگاههای مکاتب فوق مورد بحثقرار گرفته و روشهای درمانی و مولانا با استناد به اشعار مثنوی و دیوان شمس مطرح شده است. در پایان ، شیوه درمانی خاص مولانا به نام "عشق درمانی " به طور مختصر معرفی شده وبا توجه به اثر درمانی آن برای بسیاری از پریشانیهای روحی و ناراحتیهای روانی همچون افسردگی ، کمرویی و عدم اعتماد به نفس ،اضطراب ،احساس حقارت و برخی اختلالات پایدار شخصیتی ،پیشنهاد شده است که گروهی از اساتید و صاحبنظران به تدوین اصول نظری وفنون کاربردی أن اقدام کنند. 1340پ این پایان نامه در 126 ص ارائه گردیده شده است.
|
