| چکیده |
هدف از پژوهش حاضر مقایسه هیجانات آموزشی آموزشگاههای نابینایان و شیوهٔ تلفیقی بود. بدین منظور تعداد 80 نفر از دانشآموزان دوره دبیرستان که در آموزشگاههای نابینایان عادی و شیوه تلفیقی به تحصیل اشتغال داشتند از طریق روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه پکران (1992) پاسخ دادند.دادههای پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی (شاخصهای مرکزی و پراکندگی) و آمار استنباطی روش همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل کواریانس، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون t برای گروههای همتا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج به دست آمده نشان می دهد:بین هیجانات آموزشی دانشآموزان نابینای تلفیقی و غیر تلفیقی تفاوت وجود داشت. آزمون ریاضی بر لذت آموزشی دانشآموزان نابینای تلفیقی و غیرتلفیقی تأثیر متفاوت نداشت. آزمون ریاضی بر خجالت دانشآموزان نابینای تلفیقی و غیرتلفیقی تأثیر متفاوت داشت. آزمون ریاضی بر ناامیدی دانشآموزان نابینای تلفیقی و غیرتلفیقی تأثیر متفاوت داشت. آزمون ریاضی بر عصبیت آموزشی دانش آموزان نابینای تلفیقی و غیرتلفیقی تأثیر متفاوت نداشت.
|
