| چکیده |
11 مورد چسبندگی تاندونی که به دنبال عمل ترمیم و پیوند تاندونهای فلکسور دست به وجود آمده بود تحت درمان با روش یونتوفورزیس ید , قرار گرفت . این بیماران قبلاً توسطدرمانهای روتین فیزیوتراپی مانند گرماهای سطحی , اولتراسوند Ultrasond ویرپول Whirlpool ماساژ , تحریکات الکتریکی و گاه روشهای کار درمانی, تحت درمان بوده اند و پس از عدم نتیجه بخشی موارد فوق در رفع چسبندگی , به گروه درمانی ما ارجاع داده شدند. پس از ارزیابی اولیه با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم , یونهای ید درمحل اسکارجراحی وارد شد. بدین منظور پماد Povidon Iodine را که محتوی 1% ید موًثر می باشددر زیر الکترود منفی و روی ناحیه اسکار قرار داده شد . یونترفورزیس ید به مدت 20 دقیقه ادامه یافت و سپس تمرینات معمولی شامل حرکات Active و Passive و کشش (Stretch)برای بیماران انجام شد . ( برای خنثی کردن اثر تمرین درمانی , فقط از تمرینات معمولاستفاده شد و هیچ تکنیک اختصاصی به کار گرفته نشد .) بیماران پس از پنجمین , دهمین و پانزدهمین جلسه ارزیابی شدند و مقادیر Total Active Motion Passive Motion میزان عملکرد Function و میزان سفتی اسکار , اندازهگیری شد . تجزیه و تحلیل آمار نشان داد که اعمال روش یونتوفورزیس ید , نتایج مطلوبیداشته و این روش د رمقایسه با روشهای روتین فیزیوتراپی برای رفع چسبندگیها , موًثرتر است . ( در همه موارد 0.005>P بوده است .) این پایان نامه در 195 صفحه به همراه جدول و نمودار ارائه شده است .
|
