| کد | ts-2879 |
|---|---|
| عنوان اول | مقایسه فراخنای حافظه کوتاه مدت بینایی دانش‌آموزان شنوا و ناشنوای پایه‌های دوم تا پنجم ابتدایی مدارس عادی و باغچه‌بان تهران |
| نویسنده | ژاله سعیدی آبادی |
| استاد راهنما | حسن عشایری |
| اسناد مشاور | علی قربانی |
| اسناد مشاور | فاطمه حسینی |
| نوع | کاغذی |
| دانشگاه | دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | 1381شمسی |
| زبان | فارسی |
| چکیده | یکی از اساسی ترین ارکان یادگیری گفتار و زبان بهره‌مندی از حافظه بینائی و شنوائی سالم می‌باشد. کودکان ناشنوا بدلیل فقدان شنوائی از دریافت کامل محرکات صوتی بطریقه شنوائی محروم میباشند ولی حس بینائی این افراد میتواند برخی محرکات کلامی را بطریقه بینائی دریافت نماید. تاثیر آسیب شنوائی برکارائی این حس سوالاتی است که ذهن محقق را به خود مشغول داشته است. از این رو بررسی فراخنای حافظه بینائی در کودکان ناشنوا و تفاوت آن با کودکان شنوا اساس پژوهش حاضر قرار گرفته است. نتایج حاصل ازاین پژوهش میتواند با ارائه اطلاعاتی در زمینه محدودیت حافظه این کودکان، راهکارهایی برای توانبخشی و آموزش گفتار و زبان ناشنوایان فراهم آورد در تحقیق حاضر140 دانش آموز شنوا و ناشنوا از پایه‌های دوم تا پنجم ابتدایی مشغول به تحصیل در مدارس عادی و باغچه‌بان تهران درسال تحصیلی 1380 - 81 مورد مطالعه قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه شامل 75 دانش آموز شنوا و 65 دانش آموز ناشنوا بودند که از مجموع آنها 75 دختر و 65 پسر بطریق تصادفی از مجموع دانش آموزان شش دبستان مورد بررسی قرار گرفتند. دانش آموزان شنوا دارای شنوائی طبیعی و دانش آموزان ناشنوا دارای افت شنوائی 70 دسی بل به بالا بودند این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی است که بصورت مقطعی انجام شده است. برای پاسخ به فرضیات و سوالات مورد نظر اطلاعات بطریق انجام آزمون های حافظه بینائی و تکمیل پرسشنامه بدست آمده است. آزمونهای حافظه بینائی شامل شش آزمون حافظه بینائی تصاویر، هجاهای بی معنی، کلمات تک هجائی، کلمات دو هجائی، اعداد و جملات بودند که در آنها مواد مورد آزمون بصورت محکات نوشتاری (بینائی) به افراد مورد مطالعه ارائه گردید. هر آزمودنی براساس تعداد واحدهای متوالی که به یاد آورده و به صورت شفاهی بیان می‌نمود، امتیاز می‌گرفت. پاسخگوئی در مورد آزمون حافظه بینائی تصاویر بصورت بازشناسی محرکات ارائه شده بود و آزمودنی به ازای تعداد تصاویری که بازشناسی می‌کرد، امتباز می گرفت. هرفرد دوباره و با دو سری آزمون جداگانه مورد آزمایش واقع شد و بالاترین امتیاز کسب شده برای وی محسوب گردید نتیجه گیری:نتایج حاصل ازاین پژوهش، حاکی از توانائی پائین تر گروه ناشنوا نسبت به گروه شنوا در حافظه بینائی تصاویر، هجاهای بی معنی، کلمات تک هجائی، کلمات دوهجائی، اعداد و جملات می باشد. از طرفی افزایش قابل ملاحظه فراحخنای حافظه جملات که در گروه شنوا دیده می‌شود در گروه ناشنوا وجود ندارد. احتمالا این ضعف ها درحافظه به علت عدم استفاده مطلوب از رمز گردانی های گفتاری، معنائی، واجی، صوتی و ... رخ می‌دهد. عدم تفاوت در جنبه‌های زبانی و غیر زبانی حافظه کودکان ناشنوا (بخصوص در مورد جمله) حاکی از عدم دخالت توانائی های زبانی در فرایند حافظه آنهااست. بامشاهده حافظه مطلوب کودکان شنوا در مورد جملات طولانی تاثیر توانائی های زبانی در حافظه بینائی روشن می‌گردد. درحالیکه این اثر در مورد کودکان ناشنوا وجود ندارد. این یافته‌ها توجه مجدانه به امر توانبخشی و آموزش گفتار و زبان کودکان ناشنوا را مطرح می‌سازد، بخصوص حال که نقش توانائی های زبانی و گفتاری در حافظه مشهود است، بدین طریق می توان به یادگیری این کودکان درتمام سطوح مورد نیازشان کمک های شایانی نمود |
| تاریخ ثبت در بانک | 10 اردیبهشت 1395 |