| چکیده |
چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله زود هنگام مبتنی بر مدل دنور بر مهارت های اجتماعی، ارتباطی و بازی کودکان اتیسم شهر اصفهان بود. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان 48-24 ماهه و دارای اختلال طیف اتیسم بود. روش نمونه گیری، نمونه گیری هدفمند بود. آزمودنی ها 3 کودک در محدوده ی سنی یاد شده بودند که به تشخیص روانپزشک متخصص کودک و روانشناس به این اختلال مبتلا بودند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش چک لیست آموزشی مداخله زود هنگام مبتنی بر مدل دنور بود. در این پژوهش از روش مورد منفرد با طرح A-B-C استفاده شده است. در این روش پس از ثبت داده ها در مرحله ی بیزلاین، مداخله آغاز گردید و در نهایت پس از 5 هفته از اتمام جلسات داده های مرحله پیگیری جمع آوری شدند. یافته ها: طی تحلیل دیداری نمودار داده ها، مداخله در مورد هر 3 آزمودنی اثربخش بود. درصد غیر همپوشی داده ها در موقعیت بیزلاین و مداخله(PND) برای آزمودنی شماره یک به ترتیب در مورد مهارت های اجتماعی، ارتباطی و مهارت بازی، 90، 100 و 100 درصد بوده است. این شاخص در مورد آزمودنی شماره دو به ترتیب برای مهارت های اجتماعی، ارتباطی و بازی، 90، 100 و 90درصد ارزیابی شده است. همچنین آزمودنی شماره سه در مورد مهارت های اجتماعی، ارتباطی و بازی به ترتیب 70، 100 و 100 درصد غیر همپوشی داده نشان داده است. PND برای همه ی آزمودنی ها و در تمامی متغیر های مورد بررسی میان موقعیت بیزلاین و پیگیری 100 درصد بوده است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که با مداخله ی زود هنگام مبتنی بر مدل دنور می توان مهارت های اجتماعی، ارتباطی و مهارت بازی کودکان خردسال مبتلا به اختلال طیف اتیسم را افزایش داد. واژه های کلیدی: مداخله زود هنگام مبتنی بر مدل دنور، مهارت اجتماعی، مهارت ارتباطی، مهارت بازی، کودکان خرد سال، اختلال طیف اتیسم
|
