| چکیده |
چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش تکالیف نظریه ذهن و مهارت های اجتماعی بر توجه انتخابی و همدلی کودکان اتیسم با عملکرد بالا می باشد. فرضیات پژوهش با روش نیمه تجربی (طرح پیش آزمون- پس آزمون) مورد آزمون قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش را کودکان اتیسم 8 تا 11 سال ساکن شهر شیراز تشکیل می دهند. حجم نمونه برابر 45 نفر است که برای انتخاب آن ها از نمونه گیری در دسترس که از طریق آزمون تشخیصی اتیسم گارز و مصاحبه بالینی بر اساس DSM-IV به عنوان کودکان اتیسم با عملکرد بالا انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس با ابزار آزمون استروپ رنگ- واژه و پرسشنامه همدلی- بهر کودکان اتیسم اطلاعات جمع آوری و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و توکی تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد، روش های مداخله‌ای آموزش تکالیف نظریه ذهن و مهارت های اجتماعی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری بر میزان توجه انتخابی و همدلی کودکان اتیسم با عملکرد بالا نشان داد. براساس یافته های پژوهش برنامه های آموزشی تکالیف نظریه ذهن و مهارت های اجتماعی در افزایش توجه انتخابی و همدلی کودکان اتیسم با عملکرد بالا اثر درمانی عمده ای دارد. همچنین برنامه آموزشی مهارت های اجتماعی نسبت به برنامه آموزشی تکالیف نظریه ذهن اثر درمانی بهتری دربرداشت. بنابراین استفاده از این مداخلات و برنامه های آموزشی به عنوان روشی در بهبود و توانبخشی کودکان مبتلا به این اختلال پیشنهاد می شود. کلیدواژه: تکالیف نظریه ذهن، مهارت های اجتماعی، توجه انتخابی، همدلی، کودکان اتیسم
|
