| چکیده |
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه‌ی تاب‌آوری شغلی، اشتیاق شغلی و خودکارآمدی شغلی با فرسودگی شغلی معلّمان دانش‌آموزان استثنایی انجام گرفت. روش‌شناسی پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را کلیه‌ی معلّمان دانش‌آموزان استثنایی اردبیل در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل می دادند که از میان آنها 100 معلّم به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌ی تاب آوری شغلی معلمان آموزش ویژه سوتومایور (2012)، پرسشنامه‌ی اشتیاق شغلی سالانوا و شافلی (2008)، پرسشنامه‌ی خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت (1994) و پرسشنامه‌ی فرسودگی شغلی مسلش (1985)، پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین تاب‌آوری شغلی، اشتیاق شغلی و خودکارآمدی شغلی با فرسودگی شغلی معلمان دانش‌آموزان استثنایی رابطه‌ی منفی معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 57 درصد از واریانس فرسودگی شغلی معلمان براساس متغیرهای تاب‌آوری شغلی، اشتیاق شغلی و خودکارآمدی شغلی قابل پیش‌بینی است (01/0>p). نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که تاب‌آوری شغلی، اشتیاق شغلی و خودکارآمدی شغلی از متغیرهای مرتبط با فرسودگی شغلی معلّمان دانش‌آموزان استثنایی است، که لزوم توجه مسئولین و دست‌اندرکاران آموزش و پرورش را به سوی اینگونه متغیرها طلب می‌کند.
|
