کد ts-24201  
عنوان اول مقایسه اثربخشی‌آموزش برنامه‌ریزی عصبی زبانی(NLP) و حساسیت‌زدایی از طریق حرکات چشم وپردازش مجدد(EMDR) بر اضطراب مادران کودکان ناشنوا و کم شنوا  
نویسنده مرضیه ایزدپناه  
استاد راهنما علی غنائی چمن‌آباد  
نوع کاغذی  
دانشگاه دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی  
مقطع کارشناسی ارشد  
رشته روان‌شناسی - روان‌شناسی تربیتی  
سال دفاع 1397شمسی  
زبان فارسی  
چکیده تحقیقات نشان داده که والدین دارای کودکان کم‌شنوا به ویژه مادران ،نسبت به سایر والدین استرس و اضطراب بیشتری را تحمل می‌کنند. در دهه‌های اخیر روانشناسان از روشهای جدیدی برای کاهش سطح اضطراب مراجعان استفاده می‌کنند که برنامهریزی عصبی- زبانی و حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم وپردازش مجدد از این نوع مداخله‌ها می‌باشند. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی برنامه ریزی عصبی زبانی وآموزش حساسیت‌زدایی از طریق حرکات چشم (EMDR) بر اضطراب مادران کودکان ناشنوا و کم‌شنوا بود. طرح پژوهش شبه آزمایشی است و جامعه آماری این پژوهش مادران دارای فرزند ناشنوا و کم‌شنوای شهر مشهد تشکیل می‌دهند. مادران مدرسه سوم شعبان شماره سه بعنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. تعداد 45 نفر از مادران دارای کودک ناشنوا با انتخاب و جایگزینی تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی به دو گروه ازمایشی15 نفره EMDR و NLP و یک گروه کنترل تقسیم شدند. همه ازمودنی‌ها ابتدا از نظر میزان اضطراب توسط پرسشنامه اسپیلبرگ مورد ارزیابی قرار گرفتند، سپس گروهEMDR درچهار جلسه انفرادی و گروه NLP در شانزده جلسه گروهی شرکت کردند و در نهایت اضطراب آزمودنی‌ها مجددا اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس اضطراب نشان داد که میزان اضطراب در گروه های ازمایشی در مقایسه با گروه کنترل بطور معناداری کاهش یافته است. همچنین مقایسه نتایج حاصل از تحلیل کواریانس در دو گروه آزمایشی نشان داد که روش EMDR نسبت به روش NLPدرکاهش اضطراب مادران تاثیر بیشتری داشته است، بنابراین با تکیه بر یافته های پژوهش استفاده از روش EMDR برای کاهش اضطراب توصیه می شود.  
تاریخ ثبت در بانک 6 شهریور 1398