| کد | ts-24194 |
|---|---|
| عنوان اول | تاثیر یک دوره فعالیت های حرکتی همراه با موسیقی و مکمل ویتامین D بر سطوح عامل رشد عصبی، توجه و تبحر حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم با سطح کارکردی بالا |
| نویسنده | هادی مرادی وستگانی |
| استاد راهنما | مهدی سهرابی |
| اسناد مشاور | عزت خداشناس |
| دانشگاه | دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم ورزشی |
| مقطع | دکتری |
| سال دفاع | 1397شمسی |
| زبان | فارسی |
| چکیده | مقدمه و هدف: اوتیسم یک اختلال عصبی است که به‌وسیله اختلال در تعاملات اجتماعی، ارتباطات، رفتار‌های کلیشه‌ای و تکراری مشخص می‌شود. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیرات فعالیت‌های حرکتی همراه با موسیقی و مکمل ویتامین D بر سطوح عامل رشد عصبی (NGF)، توجه و تبحر حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 48 نفر از کودکان دارای واجد شرایط با دامنه سنی بین 6 تا 9 سال از سه مرکز تخصصی اوتیسم شهر اصفهان به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. از کیت تحقیقاتی NGF، آزمون استروپ و آزمون برونینکس اوزرتسکی به ترتیب به‌منظور ارزیابی سطوح NGF، توجه انتخابی و تبحر حرکتی به‌عنوان پیش‌آزمون مورد استفاده قرار گرفت. سپس افراد شرکت‌کننده به‌صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه A. فعالیت‌های حرکتی همراه با موسیقی (12 نفر)؛ گروه B. مکمل ویتامین D (12 نفر)؛ گروه C. فعالیت‌های حرکتی همراه با موسیقی + ویتامین D (12 نفر) و گروه D. کنترل (12 نفر). در ادامه هر گروه به مدت 8 هفته به انجام مداخلات پرداختند و در انتها از کلیه کودکان پس‌آزمون شبیه پیش‌آزمون گرفته شد. به‌منظور بررسی نرمال بودن داده‌ها از آزمون شاپیرو ویلک و برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون تی زوجی، تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که افزایش معنی‌داری در NGF در گروه‌های B و C در اثر مداخلات به وجود آمد. در گروه A نیز سطوح NGF افزایش به همراه داشت، هرچند این افزایش معنی‌دار نبود. اما در گروه D تغییری در نمرات NGF مشاهده نشد. همچنین در گروه C افزایش معنی‌داری در سطوح NGF در مقایسه با هر کدام از گروه‌هایA ، B و D شد. نتایج نشان داد که بهبود قابل‌توجهی در توجه انتخابی در گروه‌های A، B و C در اثر مداخلات به وجود آمد. اما در گروه D تغییر معنی‌داری در نمرات توجه انتخابی مشاهده نشد. در گروه C نیز افزایش معنی‌داری در سطوح توجه انتخابی در مقایسه با هرکدام از گروه‌هایA ، B و Dمشاهده شد. همچنین نمرات تبحر حرکتی در گروه‌های A و C به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. اما در گروه‌های B و D افزایش معنی‌داری مشاهده نشد. در نهایت در گروه C آزمون تبحر حرکتی به‌طور معنی‌داری بهتر از گروه‌های A، B و D بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، احتمالاً استفاده از مداخلات ترکیبی فعالیت‌های حرکتی همراه با موسیقی و مکمل‌های ویتامین Dمی‌تواند به عنوان یک روش مداخله‌ای ایده آل و بدون خطر به‌منظور بهبود سطوح NGF، توجه و تبحر حرکتی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در نظر گرفته شود. |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 شهریور 1398 |