| کد | ts-24186 |
|---|---|
| عنوان اول | تحلیل جغرافیایی وضعیت معلولان استان خوزستان و شهر اهواز با استفاده از آمار فضایی در GIS |
| نویسنده | لیلا حسینی |
| استاد راهنما | علیرضا محمدی |
| اسناد مشاور | حسن خاوریان |
| اسناد مشاور | حجت ارژنگی |
| نوع | کاغذی |
| دانشگاه | دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | 1397شمسی |
| چکیده | هدف: تحلیل جغرافیایی وضعیت معلولان از نظر متغیرهای پزوهش در استان خوزستان و شهر اهواز با استفاده از آمار فضایی در GIS هدف کلی پژوهش حاظر می باشد. روش شناسی پژوهش:. 16208 نقطه (افراد معلول) در کلانشهر اهواز در پژوهش حاضر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده است. بعد از اخذ داده‌ها، به دلیل ناهمسان بودن مقیاس‌های اندازه‌گیری، داده‌های اخذ شده، مجدداً طبقه‌بندی و کدگذاری شدند. در ادامه پایگاه داده‌های طبقه‌بندی شده مربوط به هر کدام از متغیرها، در نرم افزار EXCEL تشکیل شد. نقاط مربوط به پراکنش معلولان با استفاده از آدرس‌ها، بر روی نقشه بزرگ مقیاس شهری (1:500) پیاده شدند. در ادامه آدرس‌ها و کدگذاری آمار ثبت شده به محیط ARC GIS منتقل شدند. پایگاه اطلاعات شبکه که در EXCEL تشکیل شده بود، به داده‌های مکانی شامل عوارض نقطه‌ای (آمار معلولان) و عوارض سطحی (شهرستان‌ها) متصل شدند. در گام آخر داده‌های مربوط به متغیر وابسته (تعداد معلولان) و متغیرهای مستقل در عارضه سطحی (شهرستان‌ها)، وارد شدند و مبنای تحلیل به روش آمار فضایی در GIS قرار گرفتند. یافته ها: میزان تأهل معلولان به طور معناداری بالا است. نزدیک 50 درصد معلولان بی‌سواد هستند. . از نظر شدت معلولیت، بیش‌تر افراد دچار معلولیتی شدید تا خیلی‌شدید هستند. اما از نظر انواع معلولیت، به طور کلی در بین انواع معلولیت‌ها، معلولیت جسمی و حرکتی، به نسبت سایر معلولیت‌ها بیش‌تر است. بررسی متغیرهای پژوهش نشان‌گر این موضوع بودندکه؛ بین پراکنش معلولان با توسعه‌یافتگی محلات رابطه معناداری وجود دارد.گرچه بین توسعه‌یافتگی و پراکنش معلولان در سطح محلات شهر اهواز رابطه وجود دارد، اما این رابطه از نوع ضعیف است. 30 درصد (5145 نفر) معلولان در حریم 800 متری از مراکز بهداشتی ـ درمانی قرار گرفته‌اند. بنابر این می‌توان اذعان کرد بین مراکز بهداشتی ـ درمانی و نحوه پراکنش معلولان در سطح شهر اهواز رابطه آن‌چنان معناداری وجود ندارد و توزیع این مراکز متناسب با نیازهای دسترسی فیزیکی معلولان نیست. نتیجه گیری: جمع بندی پژوهش و رجوع به آمارهای موجود در این زمینه نشان می‌دهد که معلولیت مورد غفلت قرارگرفته و دلیل آن هم فقدان یک رویکرد اجتماعی کل‌نگر است. زمانی که معلولیت به عنوان یک مسئله اجتماعی شناسایی و ابعاد آن به خوبی معرفی شد آن‌وقت می‌توان امیدوار بود که نظام اجتماعی آمادگی آن‌را پیدا کرده است که برای حل این مسئله قدم‌های مهمی را بردارد. |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 شهریور 1398 |