| کد | ts-24145 |
|---|---|
| عنوان اول | ترک زندگی گوشه گیری از اجتماع نزد ابو العلاء معری |
| نویسنده | علی‌محمدحسین البو شمینه |
| استاد راهنما | عباس عرب |
| اسناد مشاور | عباس طالب زاده شوشتری |
| نوع | کاغذی |
| دانشگاه | دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | 1398شمسی |
| زبان | فارسی |
| چکیده | أبوالعلاء معری یکی از شعرای برجسته عصر عباسی است و در عرصه ادبییات و زبان تاثیر گذار است و شعر او یکی از ثمرات و نتایج عصر وی بود، به خصوص اینکه این شاعر در عصری نشأت یافته بود که شاهد وجود بسیاری از شاعران فحول ( چیره دستان در مهاجات)بود. شایسته ذکر است که از جمله عوامل اساسی که دارای تاثیر مستقیمی در عمق دادن به احساس منزوی شدن در ابو العلاء معری است نابینایی او بود که از اولین اموری بوده که تاثیر زیادی در منزوی شدن وی داشته و باعث شده که به این احساس منزوی شدن کمک کند تا وی جایگاه خود را بد دانسته و نسبت به زندگی و جامعه خشم گیرد، نگاه وی به زندگی و مردم نگاهی گرم و سرد است که گاهی به آنها رحم می کند و گاهی با تمسخر و احمق شمردن آنها به آنها خشم می گیرد. تغییرات فکری و دینی که این عصر شاهد آن است باعث شد که بسیاری از شعرا از جمله ابو العلاء معری بنا به دلایل روحی و اخلافی روش اعتزال و گوشه نشینی را اتخاذ کنند، پژوهش حاضر به این موضوع به ویژه به این که عزلت و گوشه نشینی نزد ابوالعلاء عمیق شده و آنچه که بر تشکیل شخصیت وی تاثیر داشته- شخصیتی که بر نتایج ادبی و لغوی و نقدی اش تاثیر گذاشته است- پرداخته است. |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 شهریور 1398 |