| کد | ts-24132 |
|---|---|
| عنوان اول | اثر ممانتین در کودکان مبتلا به اوتیسم مراجعه کننده به درمانگاه های شهر قم |
| نویسنده | رضا کرباسی |
| استاد راهنما | احمد معصومی |
| نوع | کاغذی |
| دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشکده علوم پزشکی |
| مقطع | دکتری |
| سال دفاع | 1398شمسی |
| زبان | فارسی |
| چکیده | اوتیسم یکی از اختلالات فراگیر رشد است که با تخریب پایدار در تعاملات اجتماعی متقابل، تاخیر یا انحراف ارتباطی و الگوی ارتباطی کلیشه ای محدود مشخص است. مطالعات انجام شده روی ممانتین نشان دهنده بهبود علائم رفتاری در بیماران بوده است. با توجه به اینکه داروی ممانتین می تواند در کنترل علائم رفتاری بیماران مبتلا به اوتیسم نیز موثر باشد سعی کردیم تاثیر ممانتین+رسپریدون در بیماری اوتیسم را ارزیابی کنیم. 80 بیمار مبتلا به اوتیسم در این مطالعه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 40 تایی تقسیم شدند، یک گروه داروی رسپریدون و گروه دیگر داروهای رسپریدون+ ممانتین را دریافت کردند. شرکت کنندگان به مدت 8 هفته تحت درمان با داروها قرار گرفتند. بیماران در ابتدا به صورت حضوری و در هفته 8 به صورت تلفنی بوسیله آزمون تشخیصی اوتیسم گیلیام (P-GARS-2) پی گیری شدند. یافته ها: در نتایج مطالعه ما مشخص شد میزان علائم بیماری اوتیسم در بیمارانی که دارو ممانتین و رسپریدون دریافت کرده اند، نسبت به بیمارانی که داروی رسپریدون به تنهایی دریافت کرده اند، بیشتر کاهش یافته است. این اختلاف در کاهش علائم بیماری اوتیسم از نظر آماری بین دو گروه، معنی دار بوده است. نتیجه گیری: ممانتین به عنوان داروی کمکی می تواند باعث بهبود علائم بیماران مبتلا به اوتیسم و کاهش عوارض آن شود. بنابراین توصیه می شود پزشکان متخصص نگاه نزدیک تری به داروی ممانتین برای درمان بیماری اوتیسم و علائم و عوارض همراه آن داشته باشند. |
| تاریخ ثبت در بانک | 3 شهریور 1398 |