| چکیده |
تحولات اجتماعی و فرهنگی در چند دهه اخیر سبب جذب بیشتر توانیابان در جامعه شده است اما هنوز وجود برخی موانع، از حضور توانیابان در جامعه و استفاده از فرصت‌های توزیع شده در آن جلوگیری می‌کند. در این پژوهش ما بدنبال بررسی وضعیت دسترسی توانیابان به فرصت‌های فعالیت داوطلبانه با مطالعه موردی مجتمع آموزشی نیکوکاری توانبخشی در شهر مشهد با هدف شناخت موانع دسترسی آن‌ها به فرصت های فعالیت داوطلبانه هستیم. روش تحقیق: روش این پژوهش رویکردی کیفی مبتنی بر نظریه زمینه‌ای و ابزار جمع‌آوری داده، مصاحبه‌های عمیق فردی با 15 نفر از توانیابان مجتمع آموزشی نیکوکاری در شهر مشهد- ایران است.
|
