پایان نامه
کد ts-19699  
عنوان اول مقایسه سلامت روان و روابط خواهران و برادران در خانواده هایی با کودکان عقب مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا و عادی  
نویسنده مژگان آرام شناس  
استاد راهنما جلیل اصلانی  
اسناد مشاور شیما شهیاد  
نوع کاغذی  
دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی  
مقطع کارشناسی ارشد  
رشته روان‌شناسی - آموزش کودکان استثنایی  
سال دفاع 1396شمسی  
زبان فارسی  
چکیده خانواده، نخستین و منحصر به فردترین نهاد اجتماعی است که سلامت و موفقیت هر جامعه را مرهون سلامت و رضایت مندی اعضای آن دانسته اند و تأثیر هر یک از افراد و هر یک از روابط مثبت یا منفی آنها از دوام و عمق و شدت زیادی برخوردار است (گلدبرگ و گلدبرگ، 2000).نقش ارتباطات درون خانوادگی، ارتباط والدین با هم، والدین- فرزندان و فرزندان با یکدیگر در شکل گیری شخصیت افراد، آرامش خاطر، اعتماد به نفس، توان سازگاری و نهایتا" بروز رفتارهای مناسب و عدم ابتلا به اختلالات روانی شایان توجه است (گزارش سازمان ملی جوانان، 1381؛ به نقل از محرابی، 1383). روابط خواهران و برادران یکی از مهم ترین روابط انسانی است و در مقایسه رابطه با همسالان و بزرگسالان دارای قوی ترین پیوند و تعامل است (دیویدوف، 2006؛ به نقل از دکارولی و ساگونی، 2013). وجود روابط صمیمی وحمایتی خواهران و برادران، اثری مثبت بر صلح و آشتی فردی خواهران و برادران دارد (نولر،2005). تعاملات با خواهران و برادران می تواند به پیشرفت زبان، رشد شناختی، و درک عواطف و احساسات منجر شود. اما اگر تعاملی وجود نداشته باشد، می تواند موجب رفتار ناهنجار در نوجوانی کودکان شود (برُدی، 2004).حضور یک کودک ناتوان می تواند منبع استرس برای خانواده باشد (جفرسون،2007). می تواند عمیقاً بر روابط خواهران و برادران، اثر گذارد. وضعیت کودک ناتوان، به هزینه، توجه و حمایت بیشتری از سوی خانواده احتیاج دارد. حضور برادر یا خواهر ناتوان می تواند با ایجاد منبعی از تنش در خانواده، تاثیر عمیقی بر خواهران و برادران داشته باشد (جفرسون،2007). در خواهران و برادران عادی این کودکان، عزت نفس و اعتماد به نفس، پایین است. در این خانواده ها، خواهران و برادران عادی، به عنوان افراد فراموش شده ای توصیف می شوند که وظیفه شان مراقبت و نگهداری از خواهران و برادران ناتوانشان می باشد (میکامی و پفیفنر، 2008).از طرف دیگر ارتباط بین خواهران و برادران در تعامل اجتماعی کودکان موثر است. این ارتباطات درون خانواده ای با داشتن کودک ناتوان به صورت رابطه ای پراسترس در می آید، خواهران و برادران سالم این کودکان خودباوری و اعتماد به نفس پایین دارند و به علت کاهش توجه و از طرف دیگر انتظارات زیاد والدین از آنها در معرض خطرات سلامت روان هستند (تیموتی لری، 2003). احتمال ابتلاء به افسردگی در این کودکان بیشتر از جمعیت عمومی است (برایان تریسی، 2003؛نانسی، 2003).سازمان بهداشت جهانی (2007)، سلامت روانی را قابلیت موزون و هماهنگ با دیگران، تغییر و اصلاح محیط فردی و اجتماعی و حل تضاد و تمایلات شخصی به طور عادلانه و مناسب می داند (شریفی و رنجبر، 1382).هوهان (1995) یکی از نظریه پردازان معاصر، سلامت روانی را وضعیتی از بلوغ روانشناختی تعبیر میکند و آن را حداکثر رضایت به دست آمده از کنش های فردی و اجتماعی می داند. یکی از شرایط لازم برای دستیابی به سلامت روان، برخوردارای از یک نظام ارزشی است و چنانچه چاهن (1991) می گوید بهره مندی از یک سلسله ارزش های شخصی و فلسفه ای مبتنی بر باورها، آرزوها و آرمان هایی که با سعادت و تحقق خود و اطرافیان فرد پیوندی نزدیک دارد، شرط لازم برای دستیابی به سلامت روان است (هنرپروران، 1386).در پژوهش حاضر به بررسی سلامت روان خواهران وبرادران کودکان عقب مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا با کودکان عادی نیزخواهیم پرداخت وبه دنبال پاسخ به این سئوال خواهیم بود که،آیا بین سلامت روان و روابط خواهران و برادران در خانواده هایی با کودکان عقب مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا و عادی تفاوت وجود دارد؟
 
تاریخ ثبت در بانک 30 اردیبهشت 1397