| کد |
ts-19698
|
| عنوان اول |
رابطه بین خود کار آمدی و انگیزه درونی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی شاغل به تحصیل درمدارس ویژه و تلفیقی
|
| نویسنده |
مه بان پوریحیی
|
| استاد راهنما |
منصوره شهریاری احمدی
|
| اسناد مشاور |
ریتا لیاقت
|
| نوع |
کاغذی
|
| دانشگاه |
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
|
| مقطع |
کارشناسی ارشد
|
| رشته |
روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی
|
| سال دفاع |
1395شمسی
|
| زبان |
فارسی
|
| چکیده |
هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی و انگیزه درونی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی شاغل به تحصیل درمدارس ویژه و تلفیقی بود.. جامعه آماری این پژوهش شامل دختران شاغل به تحصیل در مدارس متوسطه استثنایی و و عادی دارای برنامه تلفیقی ، در شهر ری بود. در ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ، از مدارس عادی (تلفیقی) سه گروه 10 نفری از دانش آموزان دختر ناشنوا ، نابینا ومعلول جسمی حرکتی انتخاب شدند و سپس از طریق همتا سازی سه گروه 10 نفری از دانش آموزان دختر ناشنوا، نابینا ومعلول جسمی حرکتی از مدارس ویژه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.. در این پژوهش از ابزارهای خودکارآمدی شرر و همکاران،( 1982) و مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شد. با استفاده از روش همبستگی پیرسون ، آزمون تی و تحلیل رگرسیون به بررسی فرضیه های پژوهش پرداخته شد. یافته ها حاکی از ارتباط معنادار خود کارآمدی با پیشرفت تحصیلی در گروه آموزش استثنایی و تلفیقی بود. رابطه انگیزه درونی با پیشرفت تحصیلی در گروه آموزش ویژه معنادار ولی در گروه تلفیقی معنادار نبود. خودکار آمدی بطور معناداری در بین دو گروه متفاوت بود . دانش آموزان تحت آموزش ویژه خودکارآمدی بالاتری داشتند..در انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد ، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بوسیله متغیرهای پیش بین خودکارامدی و انگیزه بیرونی و درونی ، قابل تبیین است. بطور کلی نتایج حاکی از ارتباط خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت در پیشرفت تحصیلی داش آموزان گروه های آموزش ویژه و تلفیقی بود.
|
| تاریخ ثبت در بانک |
30 اردیبهشت 1397
|
