| چکیده |
این پایان‌نامه، با در نظر داشتن بافت موقعیتی معلولین جسمی در ایران، در پی استفاده‌های افراد دارای معلولیت از فناوری وبلاگ است. هدف اصلی مطالعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی چگونگی تأثیر وبلاگ‌نویسی بر روی عرضهی مثبت خود، گسترش شبکه‌ی اجتماعی و مشارکت‌جویی معلولین جسمی و در نتیجه افزایش قدرت کنترل آنها در حوزه‌های مختلف زندگی‌شان در سطوح فردی و اجتماعی است. مصاحبه‌ی عمقی با 15 تن از وبلاگ‌نویسان فعال حوزه‌ی معلولیت و وبلاگ‌نویسان دارای معلولیت صورت گرفت. روش نمونه‌گیری هدفمند و به طریقه‌ی گلوله‌ی برفی بود. مشاهده شد که وبلاگ‌نویسان با ابراز معلولیت خویش در کنار هویت فردی خود سعی در عرضهی مثبت زندگی فرد دارای معلولیت، در مقابل عرضهی صرف معلولیتِ خود به مثابه پدیده‌ای خاص داشتند و به همین دلیل، روایتی متفاوت از گفتمان به‌هنجار رایج در ارتباط با بدن های دارای نقص ارائه می‌کردند. این شیوه‌ی روایت معلولیت در روابط بین فردی با واسطه‌ی کامپیوتر و در مواردی، در روابط بین فردی‌ای که به جهان واقعی کشیده شده بود، مشاهده شد. به زعم افراد مصاحبه، افراد دارای معلولیت به واسطه‌ی کمبودهای موجود در سطح کشور در خصوص تسهیل شرایط ورود و حضور فعال در جامعه، ناتوانی جسمی شدید، عدم احساسِ دسترسی همیشگی به حمایت اجتماعی خانواده در انزوا و حاشیه قرار دارند، در حالی که، که حضورِ آن‌لاین سبب شده است تا با دیگر اعضای جامعه روابط آن‌لاین برقرار کرده و احساسِ بیرون آمدن از انزوا را تجربه کنند. در همین رابطه، وبلاگ‌نویسی به افراد دارای معلولیت کمک کرده است تا احساس کنند که قدرتِ ایجاد تغییر در زندگی، قدرتِ دسترسی به اطلاعات مورد نیاز و قدرتِ تغییر تصورات دیگران در رابطه با معلولیت، به آنها در ایجاد کنترل نسبی بر زندگی فردی‌شان کمک کرده است. همچنین، وبلاگ‌نویسی به افراد دارای معلولیت کمک کرده است تا احساسِ مشارکت اجتماعی در آنها به واسطه‌ی حضورِ آن‌لاین در میان افراد همفکر، تشریکِ تجارب و اطلاع از نیازهای افراد دیگر، و نیز، دریافتِ حمایت و تشویق دیگران، تقویت شود.
|
