| چکیده |
این مطالعه نگاه تازه ای به موضوع تفسیر کنش گفتاری غیر مستقیم در فارسی توسط کودکان طبیعی و کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف و متوسط دارد. تشخیص اختلالات طیف اوتیسم بر اساس مقیاس ارزیابی اوتیسم خردسالی کارز(CARS) انجام شده است.(Schopler, Reichler, Devellis, and Daly, 1980) فرضیه ی مورد پژوهش بیانگر این نکته است که تفاوت معنا داری بین کودکان طبیعی و کودکان اوتیستیک در تفسیر سطوح کنش گفتاری غیر مستقیم که شامل کنش منظوری و کنش تاثیری است وجود ندارد. شرکت کنندگان 9 پسر طبیعی، 6 پسر مبتلا به اوتیسم خفیف و 6 پسر مبتلا به اوتیسم متوسط هستند.(محدوده ی سنی آنها 5 تا 10 سال است). ارزیابی تفسیر کنش گفتاری غیرمستقیم توسط کودکان طبیعی و کودکان اوتیستیک با کشیدن نقاشی رنگ کدرن و درست کردن پازل که شامل کنش گفتاری غیر مستقیم است انجام میشود. معیارهای اخلاقی مرتبط با موضوع مربوط به انسان در این پژوهش رعایت شده است. روش آماری مورد استفاده تست کروسکال والیز و تست من ویتنی است. نتایج حاکی از آن است که کودکان طبیعی و کودکان مبتلا به اوتیسم در تفسیر کنش گفتاری غیر مستقیم در سطح کنش منظوری به طور تقریبی مشابه هستند. و این دو گروه از کودکان مبتلا به اوتیسم متوسط بهتر هستند. در کنش گفتاری غیر مستقیم در سطح کنش تاثیری، کودکان طبیعی بسیار موفق تر از کودکان مبتلا به اوتیسم متوسط و خفیف بودند، و کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف نیز به تناسب از کودکان مبتلا به اوتیسم متوسط عملکرد بهتری داشتند. واژگان کلیدی: اختلالات طیف اوتیسم، کارز، کنش گفتاری غیرمستقیم، کنش غیر معنایی(غیر منظوری)، کنش تاثیری
|
