| چکیده |
پژوهش حاضر ، با هدف بررسی اثربخشی نقاشی درمانی در کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان ناشنوای دبستانی شهرستان کرمانشاه انجام شد . این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی بود . جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر ناشنوای مقطع ابتدایی مدارس ناشنوای شهرستان کرمانشاه تشکیل دادند که از میان آنها نمونه ای به حجم 80 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد. ابزارهای به کار گرفته شده شامل پرسشنامه اختلالات رفتاری راتر فرم الف و ب بود که به عنوان پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس صورت گرفت . نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد . از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برنامه نقاشی درمانی در کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان پسر ناشنوا موثر است .
|
