چهره های موفق معاصر
کد pr-9983  
نام ندا  
نام خانوادگی سلیمانی  
وضعیت جسمی کم بینا  
زبان فارسی  
تحصیلات کارشناسی روانشناسی  
اهم فعالیت ها در حال حاضر 370 مددجو از بهزیستی دارم که به پرونده‌های آنها رسیدگی می‌کنم.  
کشور ایران  
متن زندگی نامه 24 ساله است، درمیان خواهر و برادرانش تنها او مشکل بینایی دارد. پزشکان ازابتدای تولدش متوجه کم بینایی‌اش شدند، ندا سلیمانی مقاطع تحصیلی را میان دانش‌آموزان عادی گذرانده و از دانشگاه آزاد مدرک کارشناسی در رشته روانشناسی را دریافت کرده است.
از مشکلات دوران تحصیلش که پرسیدم ،می‌گوید: «جامعه، مدرسه، دانشگاه و محیط کار هیچ یک آماده حضورما نیست و همین امر باعث شده بیشتر تلاش کنیم تا به دیگران برسیم. سال آخر دانشگاه برای کار به یکی از مراکز خصوصی زیر نظر بهزیستی مراجعه کردم تا به‌عنوان مددکار مشغول به کار شوم در حال حاضر 370 مددجو دارم که به پرونده‌های آنها رسیدگی می‌کنم. اوایل کار کردن با رایانه بسیار برایم دشوار بود چرا که برای دیدن صفحه نمایش باید چشمم را به آن نزدیک می‌کردم و این کار بسیار آزارم می‌داد.
بعد از آشنایی با فرهنگسرای بهمن در تهران و شرکت در کلاس‌های مختلفش مهارت‌های خودم را ارتقا دادم و با آشنایی با برنامه جاوز (برنامه ای که برای نابینایان و کم بینایان متن نوشتاری را به صوت تبدیل می‌کند) موفق شدم همچون دیگران با رایانه کار کنم. مشکلات ما کم بینایان فقط به محیط کار ختم نمی‌شود بلکه در دوران تحصیل هم مشکلات گریبانگیر ماست، در مدارس عادی تحصیل کردم اما هیچ وقت کتاب مناسب قدرت دیدم را نداشتم و همیشه کتاب‌هایم را با ذره‌بین می‌خواندم.
اوایل سال 93 غلامرضا عربی، بازیگر و کارگردان تئاتر فراخوانی را برای جذب بازیگران نابینا و کم بینا در فرهنگسرای بهمن درج کرد من نیز مانند دیگران برای نقش دختری با نام گلی در نمایشنامه «فصل بهار نارنج» تست دادم و موفق شدم نظر مثبت این کارگردان را نسبت به خود جلب کنم.
اطرافیانمان سطح توانمندی مان را نمی‌دانند شاید برایتان جالب باشد روزی در خانه مشغول شستن ظرف‌ها بودم که یکی از بستگانم با تعجب ازم پرسید «تو ظرف هم می‌توانی بشویی!» نمی‌دانستم آن لحظه باید گریه کنم یا نسبت به این تفکربخندم، چرا که من ظرف را با دستانم می‌شستم و ناتوانی در حرکت از ناحیه پا دارم. ما باید شناخت افراد را نسبت به معلولان بالا ببریم تا با شنیدن نام معلول اول ناتوانی به ذهن انسان‌ها نقش نبندد بلکه به این فکر باشند؛ این فرد با وجود مشکل جسمانی چه کارهایی را می‌تواند انجام دهد.»
برای بازی دراین نمایشنامه 8نفر انتخاب شدند که دو نفر نابینای مطلق و 6 نفردیگر کم بینا بودند. ماه‌ها برای اجرا در صحنه اصلی تمرین کردیم و نخستین بار به‌عنوان بازیگر روی صحنه تئاتر فرهنگسرای بهمن اجرا داشتم، بعد از اجرا دلهره امانم نمی‌داد می‌خواستم بازخورد مردم را در مورد نمایش بدانم خوشبختانه مردم استقبال خوبی داشتند و همین امر باعث شد در اداره تئاتر هم این نمایشنامه را روی صحنه ببریم. برای تماشاچیان بسیار جالب بود که چند نابینا و کم بینا در صحنه تئاتر حاضر می‌شوند و بدون خطا نقش آفرینی می‌کنند. به مردم حق می‌دهم از اجرای ما متعجب شوند چرا که از توانمندی افراد معلول آگاه نیستند و ما را ضعیف و ناتوان تصور می‌کنند، در اداره تئاتر باید 17 شب اجرا می‌کردیم که استقبال خوب شهروندان موجب شد نمایشنامه «فصل بهار نارنج» 30 شب پیاپی اجرا داشته باشد.
در یک سالی که تمرین تئاتر انجام می‌دادم احساس کردم دیده شدم و می‌توانم خود را به مردم ثابت کنم برای من بسیار ارزشمند است که یک کارگردان بینا وقتش را برای تمرین با معلولان می‌گذارد و به توانایی ما ایمان آورده است.
در حال حاضر برای اجرا در تئاتر شهر آماده می‌شویم ، حضور روی صحنه تئاتر شهر برایم آرزویی بود که شهریور ماه محقق می‌شود و می‌توانم نمره مثبتی را به کارنامه کاری‌ام اضافه کنم.
برای رسیدن به این جایگاهی که هستم سال‌ها تلاش کردم و خطرات بسیاری را از سر گذراندم چرا که یک فرد نابینا یا کم بینا همواره با خطرات زیادی روبه‌روست و اگر این فرد یک دختر معلول باشد طبعاً این خطرات بیشتر می‌شود بسیارند دختران معلولی که برای مواجه نشدن با چنین خطراتی پایشان را از خانه بیرون نمی‌گذارند و خانه نشین می‌شوند اما من از مشکلات پیش رویم فرصت ساختم تا رشد کنم و به جایگاهی که می‌خواهم دست یابم فقط از مسئولان می‌خواهم به ما اجازه دهند تا پرواز کنیم و اوج بگیریم.
همیشه با خودم فکر می‌کنم شاید اگر پسر متولد می‌شدم شرایط بهتری داشتم، تجربه ثابت کرده پسران نابینا شرایط بهتری نسبت به دختران این گروه دارند. آموزش، کار و ازدواج برای دختران معلول به معضلی تبدیل شده که پسران این قشر کمتر با آن مواجه هستند. ازدواج حق هر دختر و پسری است اما پسران نابینا هم خواستار دختران بینا هستند و کمترتمایل به ازدواج به همنوع خود نشان می‌دهند. به تعداد انگشتان دست هم نمی‌توان پسر سالمی را یافت که بخواهد همسر معلول داشته باشد.»
منبع: "دخترانی که از سد نابرابری ها گذشتند"، سایت ایران آنلاین، 14 مرداد 1395  
تاریخ ثبت در بانک 14 مرداد 1395  
فایل پیوست
تصویر