| کد | pr-9973 |
|---|---|
| نام | مهدی |
| نام خانوادگی | کمری |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | دانشجو |
| مهارت | شرکت در هشتمین دوره مسابقات ابیلیمپیک (2003) |
| اهم فعالیت ها | من بزرگترین موفقیتم را همان کار در عسلویه می‌دانم که توانستم 7 سال با وجود معلولیت در آنجا کار کنم. موفقیت دیگرم شرکت در هشتمین دوره مسابقات ابیلیمپیک (2003) بود که برای اولین بار بود که ایران در آن شرکت می‌کرد. من در ایران در رشته نقشه کشی با اتوکد مقام اول را به دست آوردم و سپس به هند اعزام شدیم و در آنجا نیز مقام دوم را به دست آوردم. سال 2011 در کره جنوبی برگزار شد مرکز رعد با همکاری انجمن باور هزینه‌های آن را تأمین کردند و دوباره مسابقات اولیه در سطح استانی و کشوری برگزار شد که من در ایران مقام دوم را به دست آوردم. |
| کشور | ایران |
| توضیحات | همسر خانم معصومه زراعتگر |
| متن زندگی نامه |
معصومه زراعتگر و مهدی کمری هر دو به دلیل ابتلا به فلج اطفال، از کودکی دچار مشکل حرکتی بوده‌اند. هر دو در کلاس‌های موسسه رعد، آموزش دیده و از این طریق با هم آشنا شده و ازدواج کردند. ثمره ازدواج آنها علی کوچولوی 4 ساله شیطان است. هر دوی آنها معتقدند که فرهنگ سازی در کشور ما در خصوص چگونگی برخورد مردم با کسانی که دارای محدودیت‌های جسمی هستند، خیلی عقب است و نیاز به کار زیاد دارد. خودتان را معرفی کنید و در مورد مشکل جسمی‌تان توضیح دهید؟ معصومه: من معصومه زراعتگر هستم و از کودکی مبتلا به فلج اطفال شدم، 8 سال است با آقای مهدی کمری ازدواج کردم و ثمره ازدواج ما پسر 4 ساله‌مان علی است. من فارغ‌‌التحصیل رشته علوم تربیتی گرایش مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی از دانشگاه آزاد اصفهان هستم. در کودکی در اثر ابتلا به فلج اطفال دچار مشکل حرکتی شدم. مهدی: من مهدی کمری هستم. من هم در سن سه سالگی در اثر فلج اطفال دچار مشکل جسمی حرکتی شدم. نگاه دیگران نسبت به شما چگونه بود؟ آیا ارتباط خوبی با دوستان خود داشتید؟ معصومه: نوع نگاه مردم نسبت به راه رفتن من باعث آزارم می‌شد ولی من در تمامی فعالیت‌های اجتماعی با دوستانم شرکت می‌کردم و حتی در خانه هم فرقی بین من با خواهر و برادرم نبود حتی گاهاً پدرم من را در فعالیت‌ها بیشتر شرکت می‌داد تا احساس ضعیفی نکنم. مهدی: بیشتر دوستان من اتفاقاً افراد بدون معلولیت بودند و من در تمام فعالیت‌ها با آنان شرکت می‌کردم. در مدرسه فوتبال بازی می‌کردم، با آنها به کوه می‌رفتم. قبل از متأهل شدن چون زمان فراغت بیشتری داشتم تقریباً هر هفته با دوستانم به توچال می‌رفتیم، با تله کابین بالا می‌رفتیم و پیاده پایین می‌آمدیم به طوری که کسانی که مرتب به کوه می‌آمدند مرا می‌شناختند و برای آنها خیلی جالب بود که با این شرایط جسمی راه خاکی را پایین می‌آمدم. شما چگونه با مرکز رعد آشنا شدید؟ معصومه: وقتی مدرک کارشناسی‌ام را گرفتم به دنبال کار بودم. به بهزیستی مراجعه کردم و در کلاس‌های مرکز رعد شرکت کردم. اول از کلاس ماشین نویسی شروع کردم و بعد کلاس‌های کامپیوتر را گذراندم و سپس در کلاس‌های خطاطی و زبان هم شرکت نمودم. پس از آن هم مدتی به عنوان مربی و شش سال به عنوان کارمند ثابت در این مرکز کار کردم. چه آموزش‌هایی که در مرکز رعد دیدید به درآمدزایی شما منجر شد؟ مهدی: من دوره کامپیوتر و نقشه کشی دستی را در مرکز رعد گذراندم. همچنین دوره تایپ هم که برای همه بچه‌های رعد اجباری بود را گذراندم. در حال گذراندن اتوکد بودم که کاری برایم پیدا شد و به صورت دستی نقشه کشی می‌کردم. بعد از مدتی طراحی کارهای کوچک را انجام می‌دادم. و با پیشنهاد خود شرکت به عسلویه فرستاده شدم در سن 21 سالگی. در دفتر فنی بخش تأسیسات شروع به کار کردم و موفق هم بودم. مدت 7 سال در عسلویه کار کردم. در مورد موفقیت‌های خودتان بگویید؟ مهدی: من بزرگترین موفقیتم را همان کار در عسلویه می‌دانم که توانستم 7 سال با وجود معلولیت در آنجا کار کنم. موفقیت دیگرم شرکت در هشتمین دوره مسابقات ابیلیمپیک (2003) بود که برای اولین بار بود که ایران در آن شرکت می‌کرد. این مسابقات قبل از آن 7 بار هر 4 سال یک بار در دنیا انجام شده بود ولی ایران تا آن زمان در این مسابقات شرکت نکرده بود. در آن زمان مرکز رعد هزینه‌های بسیاری را متقبل شد و مسابقات ابیلیمپیک را در سطح استانی و کشوری انجام داد. من در ایران در رشته نقشه کشی با اتوکد مقام اول را به دست آوردم و سپس به هند اعزام شدیم و در آنجا نیز مقام دوم را به دست آوردم. چهار سال بعد مسابقات در ژاپن برگزار شد که مرکز رعد نتوانست هزینه‌های مالی آن را تأمین کند و ایران در این مسابقات شرکت نکرد. در دور بعد این مسابقات که در سال 2011 در کره جنوبی برگزار شد مرکز رعد با همکاری انجمن باور هزینه‌های آن را تأمین کردند و دوباره مسابقات اولیه در سطح استانی و کشوری برگزار شد که من در ایران مقام دوم را به دست آوردم. خانم زراعتگر شما در مورد فعالیت‌هایتان برایمان بگویید؟ معصومه: من 8 سال در مرکز رعد مشغول به کار بودم. من از قبل به هنر تزئین سفره خیلی علاقمند بودم و در این زمینه کارهایی می‌کردم. علاوه بر سفره آرایی خیلی کارهای تزئینی مثل تزیین جهیزیه و یخچال عروس، سبزی آرایی و تزیین مربا و ترشی را انجام می‌دهم. در حال حاضر در کلاس‌های فنی و حرفه‌ای مربیگری سفره آرایی ثبت نام کرد‌ه‌ام. توان یاب شماره 49 |
| تاریخ ثبت در بانک | 14 مرداد 1395 |