| کد | pr-23508 |
|---|---|
| نام | خسرو |
| نام خانوادگی | لنگرودی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، اجتماعی |
| زبان | فارسی |
| اهم فعالیت ها | معلم بازنشسته |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| توضیحات | سالمند |
| متن زندگی نامه |
آقای خسرو لنگرودی یکی از مددجویان و بستری در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک است و اظهاراتش درباره خودش و همسرش را می‌آورم. من به عنوان سالمند در اینجا هستم. ولی همسر مهربانم خانم زرشکی مدت‌هاست سکته کرده و بد حال است و از سال اسفند 81 تاکنون تحت درمان و مراقبت‌های پزشکی موسسه کهریزک است. معالجات منزل و مراجعات به پزشکان مختلف به نتیجه‌ای نرسید. من به پاس احترام به همسرم و فداکاری‌های وی در طول 55 سال زندگی مشترک به این نتیجه رسیدم که خانه‌ام در خیابان جمهوری را به سازمان واگذار نمایم و متقابلاً سازمان در نگهداری و معالجه همسرم و خودم مادام‌العمر از هیچ کوششی دریغ ننماید. خداوند بنیان‌گذار این موسسه را رحمت کند که این امکانات را فراهم نموده‌اند. مصلحت خداوند در این بوده که ما صاحب فرزندی نشویم. قطعاً اگر این موسسه نبود، زندگی برایمان بسیار غیر قابل تحمل‌تر می‌شد. من پس از سی سال خدمت صادقانه در هنرستان‌های تهران در سال 1374 به افتخار بازنشستگی نائل شده‌ام و اکنون در کنار همسرم علاوه بر دلگرمی و افزایش تقویت روحیه، حتی به صورت یکی از افراد نیکوکار و فعال مشغول به کارم، به جابجایی بیماران نیازمند به فیزیوتراپی و نیز در پخش و توزیع غذا کمک می‌کنم. احترام و توجه مسئولان و بیماران مشوق من در ادامه کار است. منبع: نگاه سبز، هادی عمویی طالقانی، تهران، 1385، ص124. |
| تاریخ ثبت در بانک | 9 بهمن 1397 |