| کد | pr-23457 |
|---|---|
| نام | زهرا |
| نام خانوادگی | آزادنیا |
| سال تولد | 1349 |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی |
| زبان | فارسی |
| مهارت | معلم باز نشسته |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| متن زندگی نامه |
زهرا آزادنیا یکی از معلمان مددجو و بستری در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک است که زندگی‌نامه خودنوشت او را در اینجا می‌آوریم. زهرا آزادنیا متولد 1349 به بیماری MS مبتلا و در بخش سه ارغوان آسایشگاه کهریزک بستری شده‌ام. در دانشسرای مقدماتی همدان درس خوانده‌ام و فوق دیپلم را از طریق آموزش حین خدمت آموزش و پرورش شهر ری دریافت نموده‌ام. به مدت پنج سال با عشق و علاقه در مقطع ابتدایی در منطقه 20 تهران مشغول به تدریس بودم که دست تقدیر و بیماری مسیر زندگی‌ام را تغییر داد. همیشه رفتارم با شاگردان کلاسم دوستانه بود و آنها را از صمیم قلب دوست می‌داشتم. خاطرم می‌آید که دانش‌آموز ضعیفی تحت تأثیر اخلاق و رفتار من به درس علاقه‌مند شد و در سطح شاگردان ممتاز کلاس قرار گرفت. معلمی برای من شغل نبود و من عاشق معلمی هستم. هر چند پدرم به رحمت خدا رفته‌اند، اما از نعمت وجود مادر، برادر و سه خواهرم برخوردارم با حمایت شوهر خواهر بزرگترم به آسایشگاه معرفی شدم و ضمن پرداخت حقوق از کار افتادگیم، در آسایشگاه بستری شدم. خانواده‌ام بسیار مهربانند و مرتباً به عیادت من می‌آیند. علی‌رغم ضعف جسمی و حتی آتل‌بندی دستانم، روحیه‌ام را حفظ می‌کنم و با امید به آینده روزگار را سپری می‌کنم و به سکونت در آسایشگاه عادت کرده‌ام. اینجا را مانند منزل خودمان دوست دارم، اینجا همه چیز منظم و سر وقت است. پرسنل بسیار مهربان و زحمتکشی دارد (به خصوص مادریاران عزیزم، خانم‌های معصومه زواره و اعظم یوسفی) که خدا همه‌شان را سلامت بدارد. منبع: نگاه سبز، هادی عمویی طالقانی، تهران، 1385، ص118. |
| تاریخ ثبت در بانک | 7 بهمن 1397 |