| کد | pr-23455 |
|---|---|
| نام | مولود |
| نام خانوادگی | ریاحی |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | اجتماعی |
| زبان | فارسی |
| اهم فعالیت ها | از معلمان مددجو و بستری در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| متن زندگی نامه |
مولود ریاحی یکی از معلمان مددجو و بستری در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک است که زندگی‌نامه خودنوشت او را می‌آورم. متولد سال 1322 فرزند محمدتقی، تا مقطع فوق دیپلم تحصیل کرده‌ام. حدود 14 سال است که به علت سکته معلول شده و در آسایشگاه بستری شده‌ام. پدرم گرمابه‌دار و مادرم خانه‌دار هستند و نیز دارای همسر و پسر مهربانی هستم. من در مقطع راهنمایی معلم ریاضی و زبان انگلیسی بودم. همیشه سعی می‌کردم رابطه محبت‌آمیز مادر و فرزندی را بین خودم و شاگردانم ایجاد نمایم. من عاشقانه در مدارس مناطق 5 و 14 تدریس نمودم. همیشه به شاگردانم سفارش می‌کردم که: کم گوی و گزیده گوی، چون دُر. سختی‌های دوران بیماری مجالی برای یادآوری خاطرات دوران پنج ساله خدمتم نگذاشته است. افسوس که خیلی زود سکته کردم و معلول شدم. آرزو داشتم سالیان سال به جامعه و نونهالان کشورمان خدمت کنم. کاش که جامعه و به خصوص همکارانمان امثال مرا فراموش نکنند و حداقل هر از گاهی به سراغمان بیایند. حقوق از کار افتادگی‌ام را به آسایشگاه می‌دهم. در اینجا انسان‌های شریف و فداکاری به خوبی و با دقت از ما نگهداری می‌کنند. کاش انسان‌ها قدر سلامتی‌شان را بدانند و به هنگام توانایی دست نیازمندان را بگیرند و از آنها دلجویی نمایند. منبع: نگاه سبز، هادی عمویی طالقانی، تهران، 1385، ص120. |
| تاریخ ثبت در بانک | 7 بهمن 1397 |