| کد | pr-21295 |
|---|---|
| نام | شهرام |
| نام خانوادگی | ثابتی |
| سال تولد | 1357 |
| وضعیت جسمی | نابینا |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، هنری |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | کارشناسی زبان و ادبیات فارسی |
| مهارت | موسیقی |
| اهم فعالیت ها | یکی از نوازندگان و استادان متبحر سنتور، پیانو و کیبورد |
| کشور | ایران |
| استان | چهارمحال و بختیاری |
| شهر | فرخ‌شهر |
| توضیحات |
آقای ثابتی متولد 1357 از روشندلان استان چهارمحال و بختیاری بوده و در حال حاضر یکی از نوازندگان و استادان متبحر سنتور، پیانو و کیبورد است. گفت‌وگو نت‌هایی که با چشم دل نواخته می‌شود به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، شهرام ثابتی متولد اردیبهشت ماه سال 1357 و زاده فرخ‌شهر یکی از روشندلان موفقی است که نابینایی مانع پیشرفتش نشد، بلکه به گفته او سکوی پرشی به‌سمت موفقیتش شد، او درحال حاضر یکی از نوازندگان و استادان متبحر سنتور، پیانو و کیبورد است. روز جهانی عصای سفید فرصتی شد تا پای صحبت‌های او بنشینیم. تسنیم: از چه سنی نابینایی شما مشخص شد؟ شهرام ثابتی: از اول نیمه بینا بودم و مشکل بینایی داشتم دلیل نابینایی من و برادرم ژنتیکی بود و زمینه ارثی نداشت، من تا سوم ابتدایی با خط بینایی می‌خواندم، رنگ‌ها را تشخیص می‌دادم و ساختمان‌ها را می‌دیدم، سال 66 بود که برای درمان با برادرم به اسپانیا اعزام شدیم در مدت یک سالی که آنجا بودیم 4 عمل جراحی بر روی چشمان من و 3 عمل جراحی بینایی بر روی چشمان برادرم انجام شد ولی نتیجه از دست دادن همان مقدار بینایی بود که داشتیم و دلیل آن از بین رفتن عصب بینایی چشمان من و برادرم در عمل‌های پی‌درپی بود. من از 3 ماهگی و برادرم از 21 روزگی عمل جراحی بینایی را تجربه کردیم، حساب کنید از این سن تا 10 سالگی انجام عمل‌های جراحی متعدد چه آسیب‌هایی به بینایی وارد می‌کند. من از دست دادن بینایی‌ام را به فال نیک می‌گیرم، شاید این موضوع برای خیلی‌ها طنزآمیز باشد ولی در نهایت تکلیف زندگی ما مشخص شد. تسنیم: دوران مدرسه را چگونه سپری کردید؟ شهرام ثابتی: بعد از بازگشت به ایران دوران ابتدایی را با خط بریل خواندم و دوران راهنمایی را در کنار دانش آموزان مدارس عادی گذراندم، از اینکه بعد از 5 سال قرار بود در کنار بچه‌های عادی باشم هراس داشتم برای همین سال اول راهنمایی را در مدرسه نابینایان کرج گذراندم. تسنیم: از چه سنی نواختن سنتور را آغاز کردید؟ شهرام ثابتی: سال اول راهنمایی که در مدرسه نابینایان کرج گذراندم در آنجا بچه‌ها موسیقی کار می‌کردند من به موسیقی علاقمند شدم تا اینکه 30 آذر ماه 1372 اولین سازم، سنتور را خریدم پس از آن برای زندگی به شهرکرد بازگشتیم. یکی از دلایل موفقیت من در نواختن سنتور، بودن در کنار بچه‌های عادی بود، اینکه در کنار آنها درس می‌خواندم، با آنها رقابت می‌کردم و در کنار آنها پیشرفت کردم. تسنیم: آموزش سنتور را از چه کسی فرا گرفتید و مشوق شما در این زمینه چه کسانی بودند؟ شهرام ثابتی: سنتور از سازهایی است که تماس دست را ندارد و توسط مضراب نواخته می‌شود، شروع کار برای من خیلی سخت بود ولی من اعتقاد دارم که خواستن توانستن است و اگر اراده کنیم موفق می‌شویم. اوایل علی‌رغم مبتدی بودن در این زمینه در مدرسه خودمان و مدارس دیگر اجرا داشتیم، شاید به‌خاطر اینکه یک نابینا موسیقی کار می‌کرد و تاکنون چنین افرادی را اطرافشان ندیده بودند این به من بال و پر می‌داد و سکوی ترقی من شد و در حال حاضر در کنار سنتور پیانو و کیبورد هم می‌نوازم. تسنیم: برای ادامه تحصیل در دانشگاه با چه مشکلاتی روبه رو بودید؟ شهرام ثابتی: در آن زمان خیلی از کتاب‌ها هنوز گویا نشده بود، سال اول در کنکور دانشگاه آزاد اسلامی قبول شدم ولی سال دوم با رتبه 3561 در کنکور سراسری در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم پذیرفته شدم. بعد از دو سال به دانشگاه شهرکرد انتقالی گرفتم، آن زمان ذهنیت خیلی‌ها نسبت به افراد نابینا تغییر کرد چراکه قبل از آن خیلی از دانشجویان از اینکه یک نابینا را در جمع خود ببینند، هراس داشتند. اولین نابینایی بودم که در این دانشگاه وارد شدم و بعد از من راه برای ورود نابینایان به این دانشگاه باز شد. همین‌جا از اساتید و هم‌کلاسی‌هایم به پاس کمک‌های بی‌دریغشان تشکر می‌کنم. تسنیم: آیا از وضعیت شغلی خود راضی هستید؟ شهرام ثابتی: سال 86 به استخدام بخش مخابرات صدا و سیمای مرکز استان درآمدم، البته به‌صورت شرکتی ولی از این قضیه ناراحتم که علی‌رغم پذیرفته شدن در تست گویندگی به آن ترتیب اثر داده نشد، من به مدیران هم گفته‌ام که اگر بنشینم باید تلفن جواب بدهم و این با روحیه، فکر و تخیل من سازگار نیست و مرا آزار می‌دهد ولی باز هم خدا را شاکرم. تسنیم: انجمن نابینان استان چه خدماتی به افراد نابینا ارائه می‌دهد؟ شهرام ثابتی: این انجمن رابط میان نابینایان و بهزیستی بوده و یک پایگاه عملی نیست، پایگاه عملی بهزیستی و دیگر ارگان‌ها هستند شاید ایجاد این انجمن از سرباز کردن بچه‌ها از خود بهزیستی بوده ولی به‌هر حال تشکلی است که مدافع افراد نابیناست. ما از بهزیستی انتظار داریم که پشتیبانی عاطفی بچه‌ها را داشته باشد و حامی آنها باشد. تسنیم: وضعیت استخدامی افراد نابینا چگونه است؟ شهرام ثابتی: قبلاً آئین‌نامه‌ای وجود داشت که 3 درصد استخدامی‌ها هر سازمان و اداره‌ای از معلولان باشد، در شهرکرد چه اداراتی معلولان را استخدام کرده‌اند؟ 3 نفر از دوستان نابینای خودم در آزمون استخدامی استانداری دو سال پیش پذیرفته شدند ولی متأسفانه استخدام نشدند. در قانون گفته شده که افراد نابینا بعد از 25 سال خدمت، بازنشسته می‌شوند ولی به آنها گفته می‌شود در صورتی که قرارداد با آن سازمان داشته باشید این عملی می‌شود. تسنیم: آیا دوستان نابینایی داشتید که جز افراد موفق بوده‌اند؟ شهرام ثابتی: بله دوستانی داشتم که در زمینه‌‌های طراحی سایت، شعر و آهنگسازی رتبه‌های کشوری داشتند و برخی نیز روزنامه‌نگار بودند و یا وکلای نابینای موفق مانند برادرم. برادرم شهریار، یکی از افراد موفقی است که به‌خاطر معدل بالا بدون کنکور در کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی تحصیل کرد و در حال حاضر وکیل پایه یک دادگستری است و همیشه اصول صداقت را در رفتار وکالتی خود رعایت می‌کند و در زمینه ورزش و موسیقی هم فعالیت دارد. تسنیم: سخن آخر شهرام ثابتی: زندگی با همین کم و زیاد و پستی و بلندی‌ها زیباست اگر غیر از این بود همه چیز یکنواخت می‌شد. 7 سال از ازدواجم می‌گذرد و از زندگی‌ام راضی هستم و خیلی از پیشرفت‌هایم را مدیون همسرم هستم به‌خاطر صبر و انرژی فراوانش، شاید کمبودهایی در زندگی داشته باشم ولی به این دلیل راضی هستم که در زمینه هنر موفق هستم و شاید این موفقیت را اگر بینا بودم اکنون نداشتم. علاقه، استعداد و پشتکار رمز موفقیت افراد است. گفت‌وگو از سمانه حبیبی *منبع: www.tasnimnews.com |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 شهریور 1397 |