| کد | pr-17941 |
|---|---|
| نام | داریوش |
| نام خانوادگی | همایون |
| سال تولد | 1307 |
| وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
| نوع فعالیت | علمی-فرهنگی ، اجتماعی |
| زبان | فارسی |
| تحصیلات | دکترای حقوق |
| اهم فعالیت ها | در زمان نخست وزیری جمشید آموزگار وزیر اطلاعات و جهانگردی و سخنگوی دولت بود. همچنین قائم مقام دبیر کل حزب رستاخیز بود. بنیانگذار اصلی روزنامه آیندگان |
| کشور | ایران |
| متن زندگی نامه |
داریوش همایون (متولد 5 مهر 1307در تهران و درگذشت 8 بهمن 1389در ژنو) در کودکی بر اثر فلج اطفال، از نظر پا و حرکت آسیب‌مند شد؛ اما با تلاش و کوشش در رشته های روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار ایرانی به مدارج عالی رسید. وی در آغاز حکومت محمدرضا پهلوی و در زمان نخست وزیری محمد مصدق از فعالان سیاسی و از اعضای حزب حزب سوسیالیست ملی کارگران ایران (سومکا) بود. در زمان نخست وزیری جمشید آموزگار وزیر اطلاعات و جهانگردی و سخنگوی دولت بود.[1] او همچنین قائم مقام دبیر کل حزب رستاخیز بود.[2] او فرزند نورالله بود و تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان‌های فیروز بهرام و ابن سینا، و دوره متوسطه را در دبیرستان‌های البرز و دارایی به پایان رساند. با دریافت مدرک دیپلم، به استخدام وزارت دارایی درآمد و سپس دوره کارشناسی و دکترای حقوق را در دانشگاه تهران به پایان رساند. فعالیت‌های سیاسی خود را در سال 1320 و همزمان با جنگ جهانی دوم و اشغال ایران آغاز کرد.[3] وی همسر هما زاهدی، خواهر اردشیر زاهدی بود.[2] در سال 1328 با تأسیس انجمن هنری جام جم به عضویت آن درآمد. وی عضویت در مکتب پان ایرانیسم، حزب ملت ایران، حزب سوسیالیست ملی کارگران ایران (سومکا) را نیز در کارنامه خودش دارد. در سال 1334، در حالی که کارمند وزارت دارایی بود، ضمن تصدی سمت بازرسی عالی وزارت اقتصاد، کار خود را در روزنامه اطلاعات به عنوان مصحح و سپس مترجم سرویس خارجی آغاز کرد. آخرین سمت وی در روزنامه یاد شده، سردبیری سرویس خارجی بود. در سال 1353، به دنبال تشکیل حزب رستاخیز ایران، به آن پیوست وبه عنوان قایم مقام دبیر کل انتخاب شد.[4] در 16 مرداد 1356 در کابینه جمشید آموزگار به سمت وزیر اطلاعات و جهانگردی منصوب شد.[2] داریوش همایون بنیانگذار اصلی روزنامه آیندگان در 25 آذر 1346 است. روزنامه آیندگان به عنوان اولین روزنامه سراسری صبح ایران، به دلیل نوآوری‌های همایون و به همّت روزنامه‌نگاران حرفه‌ای توانست تا جای خود را به عنوان یک رسانه مهم و رقیب جدی برای کیهان و اطلاعات باز کند.[9] وی در سال 1357 دستگیر و به زندان دژبان منتقل شد. با حمله انقلابیون به زندان وی توانست که همراه با زندانیان دیگر بگریزد. اندکی بعد به فرانسه رفت و به اپوزیسیون پیوست. وی از بنیانگذاران حزب مشروطه ایران بود. یک جلد کامل از کتاب نیمه پنهان (از انتشارات دفتر پژوهش‌های روزنامه کیهان) به زندگینامه مفصل داریوش همایون اختصاص داده شده است.[10] داریوش همایون در ساعت 11 شامگاه هشتم بهمن 1389 به مرگ طبیعی و در ژنو سوئیس چشم از جهان فرو بست.[11] مآخذ 1. داریوش همایون درگذشت در بی‌بی‌سی فارسی 2. دهباشی, حسین (1393). آیندگان و روندگان: گفتگو با داریوش همایون. تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. 3. «داریوش همایون» (فارسی). موسسهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران. بازبینی‌شده در 9 بهمن 1389. 4. «نگاهی به زندگی سیاسی داریوش همایون وزیر اطلاعات و جهانگردی دولت آموزگار» . بازبینی‌شده در 5 ژانویه 2017. 5. انجمنی که یکی از اهداف مهم آن، فعالیت شبه نظامی علیه حزب توده بود. وزیر خاکستری، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، صفا تبرائیان، چاپ اول، 1383، ص .23 6. اسناد فراماسونری در ایران، جلد دوم، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، زمستان 1380، ص 443. 7. فراماسونرها، روتارین‌ها و لاینزهای ایران 1333–1357، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1377 8. اسناد لانه جاسوسی آمریکا در ایران، جلد هفدهم (رابطین خوب)، ص 18. 9. رجوع شود به مدخل «آیندگان»،ĀYANDAGĀN در دانشنامه ایرانیکا 10. زمانی که اسماعیل رائین در کتاب (فراماسونریدر ایران) اسامی بعضی از اعضای فراماسونری را ذکر کرد، گروهی در پوشش دفاع از فراماسونری در اقدامی متقابل به انتشار اسامی عده‌ای دیگر از زمامداران رژیم پهلوی مبادرت جسته و اعلام نمودند که آنان به محافل جاسوسی آمریکا، بویژه سیا وابسته‌اند. در میان اسامی اعضای این لیست نام داریوش همایون نیز دیده می‌شود. اسناد فراماسونری در ایران، جلد دوم، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، زمستان 1380، ص 443. 11. وبگاه حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) 12. ویکی پدیا فارسی |
| تاریخ ثبت در بانک | 9 بهمن 1396 |
| فایل پیوست |
 |