| متن |
واژه ادراکی- حرکتی بر تعبیر و تفسیر و پاسخی که فرد به یک محرک می‌دهد، دلالت می‌کند. تقریبا به هر آنچه که فرد با آنها سرو کار دارد، ادراکی- حرکتی گفته می‌شود. تجربههای حرکتی کسب شده در سنین اولیه، پایههای اصلی رشد و تکامل ادراکی- حرکتی فرد را تشکیل می‌دهند و پژوهش‌ها نشان داده است که تجربه یادگیری‌های اولیهی زندگی در یادگیری‌های بعدی او، اثر مثبت دارند. جوامع امروزی برای درک عالی مسایل شناختی و اجرای برتر اعمال در حیطهی ادراکی- حرکتی، ارزش و بهای فراوانی قایل هستند. برای تسهیل در رشد تواناییهای ادراکی، فرد باید در سالهای اولیه زندگی خود از بیشترین امکانهای رویارویی با تحرکهای حسی و تجربی حرکتهای متنوع برخوردار باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینهای ادراکی- حرکتی بردرمان مشکلات خواندن و نوشتن یک دانش‌آموز با اختلال یادگیری است که به صورت موردی انجام گرفته است. آزمودنی یک پسربچه 8 ساله است با هوشبهر 95 و در مقطع ابتدایی پایه دوم در مدرسه عادی مشغول به تحصیل می‌باشد. به منظور بررسی تأثیر فعالیتهای ادراکی- حرکتی از مقیاس اوزرتسکی در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و با پرسشهایی که از والدین و معلم وی بعمل آمد میزان فعالیتهای ادراکی- حرکتی و میزان پیشرفت تحصیلی خواندن و نوشتن کودک بررسی شد. برای پی بردن به تأثیر متغیر مستقل یعنی فعالیتهای ادراکی- حرکتی کودک از طرح AB استفاده شد. مدت دوره آزمایشی جمعا 8 هفته به طول انجامید و هر هفته دو جلسه و هر جلسه 45 دقیقه با آزمودنی در زمینه فعالیتهای ادراکی- حرکتی به صورت فردی کار انجام شد. نتایج نشان دادند که آموزش فعالیت های فردی می‌تواند در بهبود مشکلات یادگیری خواندن و نوشتن دانش‌آموز تأثیر داشته باشد. همچنین انجام فعالیتهای ویژه ادراکی- حرکتی شناخته شده نیز می‌تواند عملکرد ادراکی- حرکتی این نوع کودکان را بهبود بخشد.
|
