| متن |
هدف: وضوح گفتار یکی از شاخص‌های مهم توانایی ارتباط کلامی در انواع اختلالات ارتباطی از جمله آسیب شنوایی است و ارزیابی آن از اهمیت فراوانی برخوردار است. مناسب‌ترین شیوه ارزیابی وضوح گفتار، استفاده از گفتار محاوره‌ای است. هدف این مطالعه، بررسی امکان جایگزینی آزمایه تکرار جمله به جای گفتار محاوره‌ای برای سنجش وضوح گفتار کودکان کم‌شنوا بود. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی 26 کودک 4 تا 7 ساله مبتلا به آسیب شنوایی حسی – عصبی با افت شنوایی متوسط تا عمیق که در شش ماهه اول سال 1391 به یکی از مراکز آموزش و توان بخشی کرج مراجعه کرده بودند، به صورت دردسترس انتخاب شدند. از آزمودنی‌ها خواسته شد پس از مشاهده فیلم، جملات بیان شده توسط آزمونگر را تکرار کنند. گفتار محاوره‌ای آزمودنی‌ها به روش پرسش و پاسخ درباره موضوعاتی نظیر جشن تولد، فعالیت‌های کلاسی و مسافرت به دست آمد. نمونه‌های گفتاری ضبط و در اختیار 104 شنونده قرار گرفت. شنوندگان از چهار گروه ناآشنا، مادر، متخصص کم‌تجربه و متخصص باتجربه تشکیل شده بودند. وضوح گفتار هر کودک (در هر دو نمونه گفتاری) براساس نسبت تعداد کلماتی که هر یک از شنوندگان به درستی از گفته‌های وی تشخیص داده بود به کل کلمات بیان شده توسط کودک، محاسبه و در عدد 100 ضرب شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در هر چهار گروه شنونده، میانگین وضوح گفتار محاوره‌ای به طور معنی‌داری کمتر از میانگین وضوح جملات بود (0/001 >p). نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، در بررسی وضوح گفتار کودکان کم‌شنوا نمی‌توان از آزمایه تکرار جملات به جای گفتار محاوره‌ای استفاده کرد.
|
