| کد | sr-3744 |
|---|---|
| عنوان اول | گرفتاری های سگمان خلفی در نزدیک بینی بیشتر از پنج دیوپتر |
| نویسنده | میرنقی موسوی |
| نویسنده | مجید ابریشمی |
| نویسنده | رامین دانشورکاخکی |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد |
| شماره پیاپی | 88 |
| سال | 1384شمسی |
| ماه | تابستان |
| شماره صفحه (از) | 191 |
| شماره صفحه (تا) | 196 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
چکیده: مقدمه: میوپی پاتولوژیک سبب ایجاد تغییرات دژنراتیوی در شبکیه می شود که از علل مهم نابینایی در جهان است. هدف از این پژوهش، شناخت دقیق این تغییرات در بیماران مذکور، با در نظر گرفتن تغییرات نژادی و جغرافیایی، و کاهش عوارض بیماری می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی در درمانگاه چشم پزشکی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1380-1379 انجام گردیده است. 100 چشم از 50 بیمار میوپ بیشتر از پنج دیوپتر به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. مشخصات فردی، معاینات فیزیکی و نتایج افتالموسکوپی در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش گردیده است. نتایج: در این پژوهش، تغیرات دژنراتیو کوریورتینال در 84% بیماران، انواع جدا شدگی ها در 27%، کاهش یا فقدان رفلکس ماکولا در 23%، استافیلومای قطب خلفی در 21%، لکه فوکس در 7%، ترک لکوئر در 5%، هلال تمپورال در 14%، تغییرات دیسک در 13%، و سینرزیس در 14% بیماران مورد مطالعه یافت شد. ارتباط معنی داری بین افزایش سن بیماران و انواع جدا شدگی شبکیه، کاهش رفلکس ماکولا و شدت میوپی، استافیلومای قطب خلفی و سن، استافیلومای قطب خلفی و شدت میوپی، یافت شد. نتیجه گیری: بیماران در محدوده جغرافیایی مورد مطالعه، تغییرات قابل توجهی در سگمان خلفی داشته اند که می تواند عامل زمینه ساز مهمی برای نابینایی این گروه از بیماران باشد. نتایج این پژوهش مبین نیاز مبرم به توجه به این گروه از بیماران برای جلوگیری و درمان زودرس عوارض ویترورتینال است. کلید واژه: نزدیک بینی، نزدیک بینی بیمار گونه، تغییرات شبکیه ای – زجاجیه ای، نابینایی |
| تاریخ ثبت در بانک | 19 اردیبهشت 1395 |
| فایل پیوست |
 |