کد sr-3516  
عنوان اول مقایسه نتایج آزمون فاصله در نویز در افراد بینا و نابینای مادرزاد با شنوایی هنجار  
نویسنده مهسا سپهرنژاد  
نویسنده قاسم محمدخانی  
نویسنده سعید فراهانی  
نویسنده سقراط فقیه زاده  
نویسنده محمدحسین نیل فروش خشک  
نوع کاغذی ، الکترونیک  
مقاله نشریه شنوایی شناسی  
شماره پیاپی 36  
سال 1390شمسی  
ماه مهر  
شماره صفحه (از) 22  
شماره صفحه (تا) 29  
زبان فارسی  
موضوعات پردازش زمانی ، وضوح زمانی ، آزمون فاصله در نویز ، نابینایی ، ساخت پذیری عصبی  
توضیحات چکیده:
زمینه و هدف: پردازش زمانی که شامل وضوح، ترتیب، تجمع و پوشش زمانی است، مولفه اصلی توانایی های پردازش شنوایی است که اهمیت ویژه ای در درک اصوات پیچیده مانند گفتار و موسیقی دارد. نتیجه پژوهش ها در مورد پردازش زمانی در افراد نابینا برتری آنها را نسبت به دیگر افراد در مبحث تمایز زمانی نشان میدهد. هدف از این مطالعه مقایسه پردازش زمانی در افراد بینا و نابینا با شنوایی هنجار توسط آزمون فاصله در نویز بود.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی تحلیلی غیرمداخله‌ای روی 22 نابینای مادرزاد، 11 زن و 11 مرد، با میانگین سنی 26.22 سال و 22 فرد بینا، 11 زن و 11 مرد، با شنوایی هنجار با میانگین سنی 24.04 سال در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. پس از انجام آزمون فاصله در نویز، آستانه تقریبی و درصد پاسخ های درست افراد استخراج شده و با آزمون ناپارامتری من-ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بین میانگین درصد پاسخ های درست و میانگین آستانه تقریبی در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری مشاهده شد (p<0.05) در حالی که نتایج هر دو جنس در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری نشان نداد (p>0.05).
نتیجه گیری: کمتر بودن مقدار آستانه تقریبی و بیشتر بودن میزان درصد پاسخ های درست افراد نابینا نسبت به افراد بینا نشان دهنده پردازش زمانی سریع تر در افراد نابینا احتمالا به دلیل ساخت پذیری عصبی جبرانی به دنبال محرومیت از بینایی است.

کلید واژه: پردازش زمانی، وضوح زمانی، آزمون فاصله در نویز، نابینایی، ساخت پذیری عصبی  
تاریخ ثبت در بانک 18 اردیبهشت 1395  
فایل پیوست
تصویر