| کد | sr-3494 |
|---|---|
| عنوان اول | شناسایی عوامل رفتاری پیشگیری کننده از نابینایی در روستای چهاربرج شهرستان اسفراین مبتنی بر الگوی بزنف |
| نویسنده | الهام شریفیان |
| نویسنده | فاطمه استبصاری |
| نویسنده | لیلا حق جو |
| نویسنده | سحرناز نجات |
| نویسنده | سیدرضا مجدزاده |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | آموزش بهداشت و ارتقای سلامت ایران (فارسی) |
| شماره پیاپی | 3 |
| سال | 1393شمسی |
| ماه | پاییز |
| شماره صفحه (از) | 186 |
| شماره صفحه (تا) | 198 |
| زبان | فارسی |
| موضوعات | مدل بزنف ، پیشگیری ، نابینایی ، تعیین کننده ها ، خانواده |
| توضیحات |
چکیده: زمینه و هدف: اختلال بینایی، بار اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی در سراسر جهان تحمیل می کند. اولین قدم در جهت پیشگیری و مهار نابینایی، شناخت وضعیت کنونی و علل اصلی نابینایی است. روستای چهاربرج در شمال شرقی ایران است که شیوع نابینایی در آن %1.1 گزارش شده است. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل رفتاری پیشگیری کننده از نابینایی در روستای چهاربرج شهرستان اسفراین مبتنی بر الگوی بزنف طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، تعداد 330 نفر از خانواده های ساکن روستای چهاربرج، در گروه سنی 15 تا 64 سال با روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به سه گروه دسته بندی شدند: افراد مجرد، افراد ازدواج کرده بعد از آزمایش تشخیص ژن نابینایی و افرادی که قبل از آزمایش تشخیص ژن نابینایی ازدواج کرده بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس مدل بزنف تنظیم و روایی و پایایی آن تائید شده بود. پرسشنامه از طریق مصاحبه تکمیل شدند. داده هابا نرم افزار SPSS16 و با آزمون های آماری همبستگی پیرسون، کای اسکوئر، تی مستقل و آنالیز واریانس با سطح معناداری p<0.05 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نمره آگاهی و دیگر سازه های الگوی مدل بزنف در زمینه پیشگیری از نابینایی درحد مطلوبی نبود. دوری آزمایشگاه و عدم تمایل ازدواج افراد خارج از منطقه با ساکنین چهاربرج به علت ترس از نابینایی فرزند از عوامل ممانعت کننده در پیشگیری از نابینایی بودند. تاثیرگذارترین هنجارهای انتزاعی توصیه پزشکان و کارکنان بهداشتی به انجام آزمایش بود. آگاهی با نگرش و عوامل قادرکننده و نگرش با عوامل قادرکننده در سه گروه موردبررسی همبستگی مستقیم و معنادار داشتند. در گروه اول، آگاهی و نگرش با قصد رفتار، همبستگی مستقیم و معنادار داشت. در گروه دوم، آگاهی و عوامل قادرکننده با رفتار همبستگی مستقیم و معنادار داشت. نتیجه گیری: با آموزش چگونگی رخداد نابینایی و راه های پیشگیری از آن، بایستی هنجارها و به دنبال آن نگرش و قصد رفتاری مناسببا توجه به بینش قابل پیشگیری بودن بیماری را در ساکنین روستا و بعضا کل شهرستان ایجاد نمود. البته با توجه به اهمیت فراهم بودن امکانات در ایجاد یک رفتار، باید در برنامه ریزی و سیاست های کلان کشوری، امکانات و شرایطی جهت انجام هر چه راحت تر آزمایش های دقیق در زمینه پیشگیری از نابینایی در منطقه مورد بررسی فراهم شود. کلید واژه: |
| تاریخ ثبت در بانک | 17 اردیبهشت 1395 |
| فایل پیوست |
 |