| متن |
پژوهش حاضر به منظور مقایسه رضامندی زوجیت والدین کودکان عادی و والدین کودکان فلج مغزی مدارس استثنایی و موسسات و کلینیک های خصوصی و دولتی تحت نظارت سازمان بهزیستی شهر تهران در گروه سنی 7 تا 12 سال انجام شد. برای انتخاب نمونه والدین کودکان عادی و والدین کودکان فلج مغزی از روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی استفاده شد که در مجموع 94 کودک فلج مغزی و 88 عادی انتخاب و والدین آن ها مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه جهت سنجش رضامندی زوجیت والدین از پرسشنامه پربارسازی و تقویت رابطه زناشویی (انریچ) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون t گروه های مستقل استفاده و نتایج زیر بدست آمد: الف) بین ابعاد مختلف پاسخ های قراردادی، رضایت زناشویی، مسائل شخصیتی، ارتباط، مدیریت مالی و ازدواج و فرزندان در والدین کودکان فلج مغزی و والدین کودکان عادی تفاوت معنی دار است. ب) بین ابعاد مختلف پاسخ های قراردادی، رضایت زناشویی، مسائل شخصیتی، ارتباط، مدیریت مالی، حل تعارض و ازدواج و فرزندان در پدران کودکان فلج مغزی و پدران کودکان عادی تفاوت معنی دار است. ج) بین ابعاد مختلف رضایت زناشویی، مسائل شخصیتی، ارتباط، مدیریت مالی، حل تعارض، ازدواج و فرزندان و جهت گیری عقیدتی در مادران کودکان فلج مغزی و مادران کودکان عادی تفاوت معنی دار است و د) بین رضامندی زوجیت پدران و مادران کودکان فلج مغزی تفاوت معنی داری وجود ندارد.
|
