| متن |
معلولان در ایران بخش لاینفک اجتماع ایرانی را تشکیل می‌دهند، اما بسان سایر شهروندان این کشور از حقوق برابر برخوردار نیستند. در این نوشتار ضمن بیان موارد قانونی مرتبط با معلولان در قانون اساسی و بقیه قوانین مصوب، وظیفه نهادهای حاکمیتی را نقد و بررسی کرده است. نویسنده معتقد است که معلولان در ایران رنج فراوانی از تبعیض و نابرابری می‌بینند و عدم فراهم شدن بسترهای لازم اجرای قانون اخیر التصویب و فقدان اعتبارات و بودجه لازم در این زمینه، موجبات فراهم آوردن تبعیضات مضاعف در حق آنان شده است. این در حالی است که دولت ایران، هم در عرصه بین‌المللی و هم عرصه داخلی وفق قوانین بین‌المللی و داخلی دارای تکالیف و تعهداتی در خصوص رعایت حقوق معلولان است؛ اما شوربختانه به راحتی از کنار آن‌ها رد می‌شود. قانون جامع حقوق معلولان مناسب است اما بدون پشتوانه و اراده لازم و کافی تأثیری در بهبودی عملی حقوق آنان ندارد. آن چه مهم است حذف عملی تبعیض و ستم علیه معلولان است.
|
