| کد | sr-25114 |
|---|---|
| عنوان اول | حق مشارکت معلولان در زندگی سیاسی و عمومی |
| نویسنده | محمد‌رضا آفتاب دانش‌پژوه |
| نوع | کاغذی |
| متن |
بررسی ماده‌ی 29 کنوانسیون بین‌المللی حقوق معلولان موضوع این نوشتار است. ماده‌ی 29 به حقوق سیاسی معلولان می‌پردازد و به طور روشن بر حق آنان برای مشارکت در زندگی سیاسی و عمومی تأکید می‌کند. مشارکت در زندگی سیاسی و عمومی یک حق بشری و همچنین مبنایی برای برخورداری از دیگر حقوق بشری به شمار می‌رود. حق رأی دادن و حق انتخاب شدن از مهمترین جلوه‌های این حق به شمار می‌روند. هرچند این حق فراتر از تشریفات جریان‌های دموکراتیک است و مشارکت در مفهوم گسترده‌تری از جمله مشارکت در تصمیم‌گیری‌های سیاسی و قانون‌گذاری و همچنین مشارکت در روند توسعه را در برمی‌گیرد. اما ماده فوق‌الذکر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی با وجود شمولیت گسترده‌ی آن، برای حمایت از حقوق سیاسی معلولان ناکافی است زیرا این ماده که سعی در کوتاه کردن دست دولت در برقراری تبعیض داشته، هیچ‌گونه تعهد ایجابی را برای دولت برای برداشتن موانع عملی تبعیض فراروی افراد دارای معلولیت در نظر نمی‌گیرد، در صورتی که امروز در دنیا این مسئله روشن شده است که با توجه به تحولات حقوق بشری، معلولان بیش از موانع قانونی از تبعیض‌های عملی واقع در متن جامعه رنج می‌برند و نمی‌توانند در یک فرصت برابر و چشم بسته به تفاوت‌ها با بقیه مردم رقابت کنند بلکه نیاز به اقدامات حمایتی دارند تا کمبودها و نارسائی‌های آنها جبران شود. به خاطر همین کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت، دولت‌ها را ملزم می‌کند که پس از برداشتن موانع تبعیض آمیز علیه معلولان بایستی تئوری تبعیض مثبت را در حق آنان اجرا کنند؛ در نتیجه بر اساس ماده‌ی 5 کنوانسیون مذکور، تدابیر ویژه‌ای که برای تسریع یا دستیابی به برابری عملی افراد دارای معلولیت ضروری است، به عنوان تبعیض تلقی نمی‌گردد. ماده‌ی 29 کنوانسیون نیز بر اساس همین رویکرد است که حمایت دولت را در مشارکت دادن معلولان در امور سیاسی ضروری می‌داند. |
| تاریخ ثبت در بانک | 17 دی 1398 |