| توضیحات |
اصطلاح حاشیه نشینی در کشورهای در حال توسعه به محلات فقیر نشین اطلاق میشود که در اطراف شهرهای بزرگ به وجود آمده و ساکنین این مناطق به علل گوناگون نتوانسته اند جذب نظام اقتصادی - اجتماعی شهر شده تا از خدمات و امکانات شهر استفاده نمایند. شکل گیری حاشیه نشینی در شهر ایلام به سال 1340 برمیگردد و عمدتا در محدوده جنوب و جنوب شرق شهر شکل گرفته اند که عمده ترین پیامد آن رواج آسیب‌های اجتماعی، گسترش شهر در زمین های پست و نامناسب و تخریب زمین های کشاورزی است . هدف از این پژوهش، بررسی حاشیه نشینی و ارتباط آن با آسیب‌های اجتماعی در شهر ایلام و ارائه راهکارهای اجرایی برای مقابله با این پدیده است . فقر علل اصلی حاشیه نشینی و یکی از عوامل مهم انواع انحرافات از جمله دزدی، اعتیاد، یزهکاری و. . . می باشد. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است جامعه آماری حاشیه نشینان شهر ایلام میباشد که تعداد جمعیت آنها در سال 1394 بالغ بر 32000 نفر بوده و از آن تعداد 367 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد که جهت دقیق بودن نتایج تعداد 380 نفر درنظر گرفته شد و از طریق پرسشنامه طراحی و اجرا شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که : بیکاری، فقدان مسکن مناسب، سوء تغذیه و بهداشت ناشی از فقر از علل اصلی بزهکاری و آسیب‌های اجتماعی در مناطق حاشیه نشین میباشد.
|
